Cathy (63) redt gewonde buizerds: “Zet mij sinds mijn pensioen voor gekwetste wilde dieren in”

De lerares op rust van de Rhizo Zorgkrachtschool trok zondag naar de Molenaarsstraat in Zwevegem om er een buizerd, die enkele maanden geleden wellicht ergens tegen vloog en zo een oog verloor, weer de vrijheid te geven. “Een mooi moment, dat ik deelde met omwonenden. Ze kwamen met hun kinderen kijken”, zegt Cathy Matthieu, Groen-gemeenteraadslid in Kortrijk. Ook nabij Bellegembos liet ze een herstelde buizerd vrij, die er zonder staart was gevonden. “Geen probleem, die staart groeit weer aan. Ook een oog verliezen is geen drama. We laten ze na verzorging los waar ze gevonden werden, want de roofvogels zijn hun eigen buurt gewoon.”

Cathy Matthieu zit bij een groep van vrijwilligers, die noodlijdende dieren naar omliggende erkende opvangcentra brengt. Ze staan ook mensen, die een dier vonden, met advies bij. Cathy Matthieu doet het sinds haar pensioen twee jaar geleden. Ze brengt gewonde dieren naar het opvangcentrum voor vogels en wilde dieren (VOC) in Merelbeke bij Gent. “Het zat al een tijdje in mijn hoofd, want ik ben al heel mijn leven tot dieren aangetrokken. Het begon met een petitie op school, toen ik negen jaar was, tegen het doodknuppelen van babyzeehondjes. Ik deed mijn job als leerkracht heel graag. Nu is het tijd om dieren te helpen.”

Vossen, reigers, egels, marters, reeën, hazen, uilen… Cathy Matthieu hielp al tientallen wilde dieren. Ze roept op om in tuinen werk te maken van egelpoortjes. Dat zijn gaten van vijftien op vijftien centimeter onder de afsluiting. “Want als een egel onder zo’n draadomheining door probeert te kruipen, kan zijn buik helemaal opengereten worden. Ze kunnen in de draden ook met hun stekels blijven vasthaken.”

“Egels zijn schattig, maar ze zijn ook heel broos en zwak. Ze sukkelen bijvoorbeeld ook makkelijk in vijvers of zwembaden en raken er dan niet meer uit. Eigenlijk zou er aan elk zwembad of in iedere vijver een laddertje moeten zitten. Leuke anekdote: ik kreeg al een egel binnen die dronken en opgeblazen was, omdat hij bij het glasafval in een tuin een half lege fles Advocaat had uitgeslurpt (lacht). Die egel moest ontwennen, maar kwam er na de nodige verzorging door waarna we hem weer in de natuur konden lossen.”

Wie een opvangcentrum voor vogels en wilde dieren helpt, krijgt er eerst een opleiding. “Want het doet pijn hoor, als een roofvogel met zijn klauw in je hand zit”, vertelt Cathy Matthieu. “Ik leerde onder meer hoe je wilde dieren correct opneemt, hoe je hen verzorgt, enzovoort. We werken in ‘shifts’. Ik doe het meestal ’s avonds, een uur of vier. De diversiteit van de natuur fascineert me. Het is fantastisch hoe de natuur mooi in evenwicht kan zijn. Ik merk ook hoe steeds meer mensen gevoelig voor de natuur worden.”

“Zo worden er in het VOC in Merelbeke steeds meer dieren rechtstreeks binnengebracht. Ze verzorgen er gemiddeld vijftig dieren per dag in de zomer en tien dieren per dag in de winter. De mensen willen ook op de hoogte blijven van hoe die dieren evolueren. De betrokkenheid van de mensen doet deugd.”

Een noodlijdend wild dier gevonden? Contacteer het Wildlife Taxi Team: tel. 03/331.97.00.