Welverdiend pensioen is Lena (66) en Henri (69) niet gegund: groentehandelaars brutaal vermoord

Lena Vangheluwe was vrijdagmorgen niet op de afspraak in de hoeveslagerij Cornette in Tiegem, waar ze sinds een jaar een flexi-job had. “Ik had Lena woensdagavond gebeld om te zeggen dat ik haar vrijdag om zeven uur verwachtte”, zegt zaakvoerster Ilse Van Caemelbeke. “Ze nam toen niet op en belde ook niet terug. Dat was niet van haar gewoonte. Donderdag belde ik nog eens, ook toen kreeg ik geen antwoord. Ik nam me voor om tijdens de dag nog een poging te wagen maar het werk slorpte ons zo op, dat het uit mijn gedachten ging.” Vrijdagmorgen echter, panikeerde de zaakvoerster. “Lena kwam steevast een half uur vroeger dan afgesproken. Maar om acht uur was ze er nog niet. Ik begon rond te bellen, vrezend dat er iets ergs gebeurd was.”

Ongeveer op hetzelfde moment kreeg de politie in Doornik een telefoontje van een aannemer die langs de rustige Saucellestraat in Thimougies een woning bouwt. De man is de neef van Henri Vanlerberghe en Lena Vangheluwe. Het echtpaar woont er al een jaar of vijftien en had het er zo naar hun zin dat ze beslisten om een droomwoning te bouwen, vlak naast het huis waar ze vijftien jaar geleden kwamen wonen. De aannemer vond het vreemd dat Henri donderdagmorgen niet kwam opdagen met het dagelijkse kopje koffie voor de werklui. Toen de man een kijkje ging nemen aan de woning, zag hij door het raam van de woonkamer zijn oom zitten, in de zetel. Hij dacht dat Henri aan het rusten was en besloot niet aan te bellen. Maar toen de aannemer vrijdagmorgen Henri nog altijd in dezelfde houding zag zitten, besefte hij dat er iets mis was. In de woning vond de politie kort nadien de lichamen van Henri en Lena. De vrouw was gruwelijk toegetakeld en lag op de grond, ook in de woonkamer. Beiden bleken vermoord, kennelijk door messteken. Mogelijk gebeurde dat woensdag al.

Het parket van Doornik is een onderzoek gestart maar communiceert voorlopig niet over de zaak. Woordvoerder Frédéric Bariseau wil alleen kwijt dat het echtpaar geen natuurlijke dood is gestorven. Ook zelfmoord wordt uitgesloten. “Terecht”, zegt Ilse, de zaakvoerster van hoeveslagerij Cornette in Tiegem. “Lena en ‘pake’, zoals ze haar man noemde, hadden nog zoveel plannen. Ze genoten van elke seconde met elkaar en keken reikhalzend uit naar het moment dat ze zouden kunnen verhuizen naar hun droomwoning. Lena was enthousiast in de weer, met het kiezen van vloertegels, de nieuwe keuken waarin ze zich zou uitleven, noem maar op. Ook op de werkvloer kende haar inzet geen grenzen. Toen zij en Henri twee jaar geleden beslisten om in Kluisbergen hun winkel ’t Fruitpoortje te sluiten, vroeg ik haar of ze geen zin had om enkele maanden bij ons te komen depanneren. Eén van onze medewerkers moest geopereerd worden aan de schouder. Lena had niet veel bedenktijd nodig. Het beviel haar en ons zo goed dat ze nu al een jaar parttime aan de slag is bij ons. Ook de klanten kunnen haar erg appreciëren. Velen van hen kwamen trouwens vroeger ook jarenlang over de vloer in haar groenten- en fruitwinkel.”

Het vermoorde koppel had verschillende karakters en net daarom klikte het misschien wel zo goed. Toen ze elkaar leerden kennen, had Lena al twee kinderen uit een eerste huwelijk, Henri had er zelfs drie. Het koppel kreeg samen nog een volwassen zoon die een dik jaar terug voor het eerst ook vader werd. Henri was geen tafelspringer. Hij hield zich het liefst op de achtergrond en trok elke dag naar de vroegmarkt, om verse groenten en fruit te halen die hij en Lena nadien verkochten op de markt. Later openden ze hun winkel ’t Fruitpoortje, om zich na enkele jaren alleen nog daarop te concentreren. Intussen, zo’n vijftien jaar geleden, verhuisden ze naar het rustige Thimougies. Ze kochten er een woning met behoorlijk wat grond bij, waar ze zelf ook groenten teelden om te verkopen in hun winkel. Twee jaar geleden kapten ze met ’t Fruitpoortje. Sindsdien genoten ze van hun pensioen. Henri amuseerde zich met zijn paarden. Buren zagen hem nu en dan passeren met de koets. Lena vond het niet erg om enkele dagen per week veertig minuten heen en terug te rijden om het beste van zichzelf te geven in de hoeveslagerij Cornette.

Op aandringen van de politie wil de familie van het vermoorde koppel geen commentaar geven. Maar net als het team van hoeveslagerij Cornette zijn ook zij bijzonder aangeslagen. “We hebben te doen met haar kinderen”, zegt zaakvoerster Ilse. “Lena vertelde het meest over de zoon die ze samen met Henri had. Enkele weken geleden was ze nog op het feestje voor de eerste verjaardag van haar jongste kleindochter. Apetrots was ze. Haar overlijden komt hard aan. De sfeer in de winkel is onwezenlijk. Niemand heeft eigenlijk zin om te werken. Ook de klanten voelen het gemis. Vrijdagavond hebben we met ons team een goed gesprek gehad. Daarbij zijn behoorlijk wat tranen gevloeid. Samen hebben we besloten om door te gaan, zoals Lena het zelf zou hebben gewild.”