De eerste helft was zoutloos langs beide kanten. Er waren wel veel goeie intenties, maar zowel Cercle als KV Kortrijk bracht te weinig kwaliteit om er een aangename partij van te maken. Enkel Kylian Hazard en vooral Johanna Omolo konden namens de Vereniging écht dreigen. Bij de eerste poging ging Jakubech goed plat, het schot van Omolo zoefde nipt naast de kooi.

Na de rust waren het de Kerels uit Kortrijk die het heft in handen namen. Exponent daarvan was de 23-jarige Gilles Dewaele, die vanop de rechterkant voor heel wat dreiging zorgde. Niet toevallig leverde diezelfde Dewaele dan ook de assist af voor het openingsdoelpunt van Selemani. Na een heerlijke opbouw vond Dewaele aan de tweede paal de volledig vrijstaande Comorees, die maar voor het intikken had. Kortrijk behield nadien makkelijk de controle over de wedstrijd, de thuisploeg stelde teleur. De Kerels pakken zo hun tweede seizoenszege, Cercle weet weer wat verliezen is na een zes op zes.

“Ik ben geen defensieve trainer”, zei Yves Vanderhaeghe, die de vorige twee wedstrijden - op Gent en tegen Eupen - met een 5-3-2 vooral aan de organisatie dacht. Het bracht hem 4 punten op, maar het magere gelijkspel tegen Eupen maakte hem vorige week niet zo gelukkig. Daarom opteerde hij voor een 4-4-2. “Het gaf ons op de flanken meer mogelijkheden. Het ontbrak ons alleen aan de juiste passing om de ruimte te benutten”, constateerde hij.

Cercle-coach Paul Clement had het gemerkt. “Kortrijk speelde de voorbije twee wedstrijden een ander systeem en mijn spelers hadden wat tijd nodig om zich aan het nieuwe model aan te passen”, gaf hij eerlijk toe. “Het was onze zwakste prestatie van de vier wedstrijden. Onze beweging was minder, onze passing was niet goed genoeg. Ik ben ontgoocheld over deze wedstrijd.”

Dan had Vanderhaeghe meer reden tot vrolijkheid. Zijn team staat met 7 op 12 aan de goede kant van de tabel, en het won beide verplaatsingen. “Het overkwam ons ook vorig seizoen wel eens dat we makkelijker wonnen buitenshuis”, stelde hij vast. “Thuis moet je zelf het spel maken en loop je wel eens op een counter.”

Zijn systeemwissel was gunstig. “Als je twee keer met vijf achterin staat en niet in je normale spel komt, dan moet je daar wat aan doen. Nu waren we goed in de balrecuperatie en vonden de oplossingen langs de buitenkant.” Die oplossing kwam er inderdaad langs de flanken, via Dewaele en Selemani. “Ik ben voor beiden blij”, aldus Vanderhaeghe. “Selemani komt pas terug uit een operatie en zal hierin voetbalplezier vinden. En Dewaele zal genieten van zijn assist. Een topkerel met zo’n ‘motor’, daar moet iedereen jaloers op zijn.”