Qua efficiëntie kon het tellen: één keer trapten die van Moeskroen naar doel in het eerste halfuur maar dat was goed voor een 1-0 voorsprong bij de rust. STVV had het spel al die tijd naar zich toe getrokken maar was in de zone van de waarheid andermaal onvoldoende scherp.

Het begon nog wel goed met een twintigmeterschot van Durkin in de lage hoek, het soort wat Koffi best wel lust om zijn acrobatische kwaliteiten te demonstreren. Cacace probeerde met een scherpe voorzet de kwieke Suzuki te bereiken maar die zat stevig in de greep van de ervaren Sylvestre. En Colidio kreeg zelfs nog een uitgelezen kans maar acteerde te slapjes om Koffi te verrassen.

Dan was de vlam van Marko Bakic - met buitenkant rechts zowaar - van een ander niveau. Een beauty was het, die knal vanaf twintig meter naast de paal tegen het net, ver buiten het bereik van Daniel Schmidt. Het inspireerde Nuna Da Costa vroeg in de tweede helft: ook hij verstuurde een pegel tussen wat volk door en weer had Schmidt geen kans.

Het was de vraag hoe de Kanaries hierop nog konden reageren met hun 70% balbezit maar 0% efficiëntie. Dat viel even mee toen Onana de bal tegen de arm kreeg, wat scheids Dierick ging constateren op zijn tv-scherm. Zo was het dat Yuma Suzuki vanaf de stip de Limburgse hoop deed herleven. Wat meteen resulteerde in een schot van invaller Nazon dat via een verdediger bovenop de deklat viel.

Muscat stuurde met Nazon ook Lee in het offensief maar Moeskroen counterde er verder lekker op door met een diepe pass van Hocko voor Faraj die vlotjes kon scoren dankzij een slappe reactie van Schmidt. Dan hadden de bezoekers niets meer aan de tegentreffer van Nakamura in de toegevoegde tijd. Het scorebord deed pijn aan de Limburgse ogen. Kevin Muscat betaalde het gelag en kreeg na de wedstrijd de bons.