Woensdagochtend rond 9.49 uur stapte Brian Priske het TUI-vliegtuig op in de luchthaven van Antwerpen. Omdat Jean Butez zijn paspoort was vergeten, vertrok de vlucht een uur later dan voorzien. Priske bleef daar rustig onder. Uiterlijk althans. Aan dingen waar je niets aan kan veranderen, verspilt hij liever geen energie. Net zoals hij woensdagavond ijzig kalm op de persconferentie verscheen voor de match tegen Fenerbahçe. Nochtans stond er wel wat druk op die wedstrijd na de 0 op 6 in de Europa League. En ook het voetbal van Antwerp was nog niet fantastisch geweest dit seizoen. De 2-5 op het veld van Standard als grootste uitschieter.

Maar je krijgt Priske niet zomaar gek. Zijn plan lag klaar, aan de spelers om het uit te voeren. Wat ze ook deden. De eerste minuten in Fenerbahçe zagen we een koel Antwerp. Niet onder de indruk van de omstandigheden. Goed in balbezit, goed in balverlies. Venijnig. Zoals hun coach langs de zijlijn. Priske had het een aantal keer aan de stok met de arbitrage - het zou hem uiteindelijk een gele kaart opleveren. De Deen coachte enthousiast in het Şükrü Saracoğlustadion. Durfde (berekende) risico's te pakken. Hij bracht met Balikwisha aan de rust een extra aanvaller toen zijn ploeg op achterstand kwam, liet de amper 17-jarige Pierre Dwomoh debuteren op het middenveld.

Dat Antwerp finaal gelijkspeelde na een sterke tweede helft, deed Priske deugd. Het voetbal was beter dan de afgelopen weken, het karakter en de mentaliteit van de ploeg is intact gebleven en het resultaat mocht er zijn. Dat zijn verdediging een paar keer de mist inging, bedekte hij met de mantel der liefde. Met zijn peoplemanagement is niets mis. Dat bleek ook na de landing in Antwerpen. "Ik heb een goed gevoel bij deze ploeg - ik zie veel kwaliteit. We hebben gasten die voetbal willen spelen waar ik van hou."

Wat de spelers - en ook de technische staf - van de Great Old siert, is dat ze niet voor de volle honderd procent tevreden waren met die 2-2. Het idee leeft "dat er meer inzat". Een gezonde dosis zelfvertrouwen. En dat kreeg nog een extra boost in Turkije. Maar je moet een wedstrijd kunnen doodmaken. Ook dat is een kwaliteit.

De terugvlucht vanuit Istanbul verliep ontspannen. De piloot had een mooi woordje over voor de ploeg. De ene speler luisterde naar muziek, een andere sliep wat bij, een kwartet speelde met de kaarten. Zonder zorgen richting morgen. Priske zat vooraan, in gedachten verzonken. Brugge on his mind. De Deen heeft natuurlijk ook de wedstrijd van blauw-zwart tegen Manchester City gezien. "Veel heb ik daar niet uit geleerd", grijnsde hij. "Man City is een heel ander niveau dan Antwerp of Club Brugge. We hebben vooral de andere wedstrijden uit de Jupiler Pro League bekeken om te zien waar er kansen liggen tegen dit Brugge."

Om er aan toe te voegen: "Ik denk dat het duidelijk is dat zij de beste ploeg in België zijn op dit moment. Eigenlijk van de laatste jaren. Ze hebben een groot budget, goede spelers, een goede trainer. Een goede basis, eigenlijk. Lang, De Ketelaere, Vanaken... Het wordt oppassen."

Voor Antwerp wordt het zaak om nieuwe stappen te zetten op het veld. Om in beide zestienmeters het hoofd erbij te houden. Priske: "We zijn in staat om een goede prestatie te leveren. Zeker als we spelen zoals tegen Fenerbahçe."

Het dak mag er morgenmiddag opnieuw af op de Bosuil. Spreekwoordelijk dan toch. Een tien voor sfeer en gezelligheid als het kan. Én voor goed voetbal. Kan Antwerp die tweede helft van in Fenerbahçe bevestigen tegen Club Brugge? Wie deelt wie een (kleine) tik uit? De clash met Club Brugge belooft intens te worden.

Bij Antwerp zijn ze er na donderdagavond helemaal klaar voor.

Zolang Aurore maar wegblijft.

Lees ook:

Ondanks ravage op Bosuil kan topper tegen Club gewoon doorgaan