Als uw zoon of dochter volgende week tijdens de extra vakantieweek - excuus, de paaspauze - hele dagen ligt te gamen, terwijl u zich van de ene zoommeeting naar de andere sleept, dan hebt u twee mogelijkheden. Of u doet wat elke pedagoog u zal opdragen: op tijd en stond de PlayStation of Xbox uit de stekker trekken. Of u doet wat de ouders van Jason Citron dertig jaar geleden deden: helemaal niets. “Op mijn vijfde kreeg ik een Nintendo DES en ik was er meteen aan verslingerd”, vertelt de programmeur/ondernemer in één van zijn schaarse interviews. “Als ik eerst mijn huiswerk maakte, mocht ik nadien zolang en zo veel gamen als ik wou. Mijn ouders hebben nooit gezegd dat ik buiten moest gaan ravotten of baantjes moest trekken in het zwembad.”