Sympathisanten starten petitie na ‘moord’ op papegaai Rambo: “Steunbetuigingen tot vanuit Australië”

Voor Joseph Verdyck was het een bitter jaareinde. Op 29 december schoot een jager uit Deurne zijn oogappel Rambo, een ara van een drietal jaren oud, zomaar neer waarna zijn honden het beestje ook nog eens verscheurden. Joseph had Rambo vanuit het ei zelf grootgebracht en heeft hem ook vrij leren vliegen. Het nieuws dat Rambo als lid van de Free Flight was neergekogeld blijft nazinderen. “Ik heb reacties gekregen vanuit zelfs Amerika en Australië”, vertelt Joseph Verdyck, nog altijd zwaar aangeslagen door het gebeuren. “Rambo was in het wereldje inderdaad wel een beetje gekend. Het doet dan ook deugd dat er mensen zijn die mij willen helpen en die de petitie zijn opgestart.”

De petitie ging woensdagvoormiddag online en telde in de namiddag al meer dan duizend handtekeningen vanuit heel de wereld. De eisen van de petitie zijn duidelijk: een gerechtelijk onderzoek en een duidelijke wetgeving die duidelijk maakt dat jacht slechts is toegestaan op een beperkt aantal wildsoorten en dat het doden van elk ander dier strafbaar is tenzij er wetenschappelijk is vastgesteld dat het een exoot is die schade veroorzaakt. “Ik kende Rambo en zijn baasje al jaren”, vertel initiatiefnemer Jimmy Morel uit Wilrijk. “We willen met de petitie vooral voorkomen dat dit nog eens gebeurt. Dat er op exoten geschoten mag worden die in het wild zitten en voor overlast zorgen, dat wil ik nog begrijpen. Maar dat was hier absoluut niet het geval.”

Ook Jimmy is er het hart van in. “Rambo en een van mijn papegaaien Macho waren ‘flybuddies’. Macho had veel geleerd van Rambo. Ze vlogen zeker twee keer per week samen. Dan voelen ze zich ook veiliger. Ik hoop dat de petitie iets kan uithalen. We zijn er echt niet goed van. De jager mocht op duiven schieten, maar als je het verschil tussen een duif en een papegaai niet ziet kan je volgens mij beter ook geen wapen dragen. Bovendien: waarom wilde hij de vogel dan snel snel verstoppen onder wat bladeren in de gracht ?”

Joseph Verdyck heeft het nog altijd moeilijk om het verlies van zijn trouwe metgezel te verwerken. “Het is geen kind, dat weet ik ook wel, maar het was een enorm trouw beest”, vertelt Joseph. “De jager blijft zich wel verontschuldigen, maar dit was geen ongeluk. Ik ga hier een rechtszaak van maken. Dit mag niet meer gebeuren en er moet een voorbeeld gesteld worden.”