Waterschei neemt afscheid van de familie Demirci

• • Lien Vande Kerkhof
• 03 december 2019
• 17u18

Deel via Facebook 0 Tweet

Reageer

Genk Honderden mensen van de Turkse gemeenschap in Limburg namen dinsdagmiddag afscheid van Yusuf en Ikafat Demirci in de moskee van Waterschei. Yusuf en Ikafat, de grootouders van vijf kleinkinderen, trokken er zondag kort op uit met de auto om vlees te kopen voor een gezellige winterbarbecue. Maar het lot stak een stokje voor dat appetijtelijke feestmaal. Toen het koppel Demirci aan de Halmstraat de Onderwijslaan wilde oversteken, beukte een wagen in op hun linkerflank. Enkel hun kleinzoon van 12 die ook in de wagen zat, overleefde de klap.

“Ikafat was vroeger mijn buurmeisje”, vertelt Cemile Altune die op de culturele dienst van de stad Genk werkt. “We werden in dezelfde periode verliefd en traden niet veel later in het huwelijksbootje. Een verlies zoals dit raakt niet alleen de buurt maar de hele Turkse gemeenschap. De mensen die je hier ziet komen dan ook van ver buiten Waterschei en Genk.” 

Na het middaggebed in de moskee werd er afscheid genomen aan de kisten. Buiten, zoals dat hoort bij een Turkse begrafenis. “De imam vroeg ons of wij aan God over hun goedheid wilden getuigen in een gebed”, vertaalt Cemile. “Voor een goede moslim is naastenliefde heel belangrijk. Hetgeen je doet voor je medemens, ongeacht je afkomst of sociale klasse. Yusuf en Ikafat waren warme mensen. Ze deden geen vlieg kwaad.”

Begrafenis in Turkije

Twee van de drie kinderen van het echtpaar vertrokken gisteren al naar Atsaray in Turkije met hun kroost, waar hun ouders straks begraven worden. “Wanneer de kisten van overledenen het vliegtuig worden ingeladen, breekt mijn hart elke keer opnieuw”, geeft Cemile voorzichtig toe. “Het is een einde van een hoofdstuk. Mensen zetten zo officieel een punt achter hun leven in België, ons tweede vaderland. Maar het is nu eenmaal de traditie dat de families in Turkije het graf onderhouden en verzorgen. Vergeet niet dat dit mensen zijn die deel uitmaken van de tweede generatie migranten. Voor jonge mensen is dat straks misschien wel anders. Het gaat tenslotte om het idee: voor ons is God overal.”

Yusuf Demirci was als ex-mijnwerker al een poosje op pensioen. Ikafat was huisvrouw. “Het waren harde werkers”, klinkt het bij verschillende mensen. “Ze waren open, vriendelijk en hielden erg veel van de natuur.” Ook de jongste zoon van het Genkse koppel is tot tranen toe beroerd. “Mijn ouders waren pas sinds het weekend terug van een vakantie uit Turkije”, vertelt hij aangedaan. “Veel mensen wisten niet eens dat ze al terug waren. Het nieuws kwam binnen als een messteek in ons hart. Morgen (woensdag, red.) stap ik samen met de rest van de familie die nog in België is op het vliegtuig. In Turkije wordt er drie dagen lang in alle sereniteit afscheid van hen genomen.”

Trajactcontroles

De kritiek die sinds zondag oprijst vanuit de buurt over de onveilige situatie op Onderwijslaan is genadeloos. Ook op de uitvaart in de moskee hebben mensen geen goed woord over het levensbedreigende knooppunt. Schepen van Ruimte Michaël Dhoore (CD&V) liet tijdens de toelichting van het meerjarenplan op maandag nog weten dat er de komende jaren geïnvesteerd zal worden in trajectcontroles. Of de Onderwijslaan deel uitmaakt van het plan waarmee stad Genk haar wegennetwerk wilt beveiligen, is voorlopig nog een raadsel.