De beslissing van de regering Wilmès om kappers de mogelijkheid te geven om toch open te blijven, valt echt niet in goede aarde bij de kappers zelf. “Wij hebben echt het gevoel dat er niet naar ons geluisterd wordt en dat we in de kou worden gezet”, zegt Sanne Smans van Sanne’s Hairstyling uit Essen. “Ik vind dat zelf niet alleen bijzonder jammer. Iedereen in onze sector betreurt dat denk ik. Wij hebben allemaal het gevoel dat er niet één politicus is die naar ons wil luisteren of die ons kan uitleggen waarom wij wel mogen open blijven en andere zaken niet. Net door één op één te werken riskeren we het lopend vuurtje van de besmetting te zijn. 

Ook haar collega Marieke Leppens van Hair by M in Hoogstraten sloot eigenhandig haar zaak ook al laat de overheid haar toe om nog open te blijven. “Maar zou ik wél het risico moeten lopen om besmet te geraken en dus de klanten ook te besmetten”, zegt Marieke. “En daarnaast: we zouden maar één klant per keer mogen binnenlaten. Welke zin heeft het dan nog? Het is een onbegrijpelijke maatregel. Mensen mogen maar een half uur in een supermarkt binnen, maar twee of drie uren bij een kapper is geen probleem.”

Heel wat collega’s van Sanne en Marieke zijn hen voorgegaan of hebben hen gevolgd en hebben de deuren gesloten. “Het is gewoon onmogelijk om de regels na te leven in een kapperszaak”, zegt Sanne. “Ik daag je uit: kom in mijn kappersstoel zitten en ik zal alle regels proberen te volgen. Geen contact, anderhalve meter afstand: probeer het maar eens hé! Daarnaast zeggen ze dat we met handschoenen en een mondmasker moeten werken, maar anderzijds zeggen ze ook dat het eigenlijk een vals gevoel van bescherming geeft. Er zijn overigens heel veel kappers die zelf tot de risicogroep behoren. Ikzelf heb een dochter met een lage immuniteit. Ze heeft al zoveel in het ziekenhuis gelegen. Ook voor haar wil ik geen enkel risico lopen.”

Sanne maakt zich ook een bedenking dat het risico bestaat dat een aantal kappers binnenkort toch weer de deuren gaat openen. “Maar vooral omdat ze financieel gedwongen worden, want van een ondersteuning is nu nauwelijks sprake.”