Wolvin doodt schapen in Meerhout, kijk uit voor Naya op bruggen over Albertkanaal

DNA-stalen moeten de komende dagen nog uitsluitsel geven, maar alles wijst erop dat wolvin Naya haar terrein wat verlegd heeft. De laatste tijd werd Naya — dankzij gps-apparatuur — gespot op het militaire domein in Leopoldsburg, maar de vondst van schapenboer Bert Boonen en diens ouders doet de overheid en wolven­experten vermoeden dat ze afgelopen weekend in het Kempische Meerhout zat. In de winter staan de schapen van Bert bij zijn ouders, Roger en Lieve, op hun kijk- en zorgboerderij en biogasbedrijf De Donkhoeve. "Zaterdagochtend vroeg ontdekte mijn man dat enkele schapen gebeten waren en aan het bloeden waren", zegt Lieve. "Toen het licht werd, zag hij ook de twee kadavers. We wisten meteen dat dit niet het werk was van een vos of een hond." De familie nam contact op met het Meldpunt Wolven en de ­overheid werd ingeschakeld.

"Er moet nog onderzoek gebeuren, maar alles wijst er inderdaad op dat dit het werk was van een wolf en allicht van wolvin Naya", zegt Jan Loos van Landschap vzw. "We zullen in Duitsland de gps-tracking-gegevens van het voorbije ­weekend ­moeten opvragen om meer te weten over het traject van Naya. In ons land zal men DNA-onderzoek doen." Als er nog veel sporen te vinden zijn, want het was geen prettig gezicht. "Een schaap en een ­drachtige ooi waren doodgebeten. Een wolf is ­overigens een fijnproever: hij of zij haalt er de lekkerste stukjes uit." Deze keer bleef er ­echter nog meer achter dan ­normaal. "Wat ons doet vermoeden dat ze ­opgeschrikt of verstoord is. Nu is haar honger wellicht wel voor enkele dagen ­gestild." Zo’n grote prooi heeft een wolf immers niet elke dag nodig — maar ­binnen een paar dagen gaat ze weer op jacht.

Volgens Loos is de kans bijzonder groot dat straks blijkt dat wolvin Naya hier aan het werk was. "Ik wil niet vooruitlopen op het onderzoek, maar ik denk dat de ­schapenboer een stevig dossier heeft." Al maakt het straks voor de boer niet veel uit welke wolf het juist is. Maar áls het er één was, dan wordt hij vergoed. "Er wordt een dossier opgemaakt, de schade wordt ­begroot en op een kleine franchise van 50 euro na uitbetaald", zegt Marie-Laure Vanwanseele van het Agentschap voor Natuur en Bos. Dat is niet het geval voor elk dier dat doodgebeten wordt door een ander dier, maar bij een wolf dus wel. "Omdat je daartegen eigenlijk weinig ­preventieve maatregelen kan nemen." Hoeveel in dit geval mogelijk uitbetaald zal worden, kan Vanwanseele nog niet zeggen. "Dat hangt af van leeftijd, geslacht en ras van de dieren. Maar de meest gangbare prijzen liggen tussen de 75 en 175 euro voor een schaap." Voor boer Boonen komt daar ook nog eens een paar honderd euro bij aan ­dierenartsenkosten voor de gewonde schapen.

Jan Loos van Landschap vzw vermoedt dat de boer straks niet meer de enige ­getroffene zal zijn."Dit scenario zou zich wel eens kunnen blijven herhalen. Het kadert immers in de natuurlijke zoektocht naar voedsel van de wolf. Die voedt zich doorgaans met reeën of verzwakte everzwijnen, of kleinere prooien als fazanten, hazen en konijnen, maar zeker ook schapen. ­Moraal van dit verhaal is dat we weer moeten leren om met wolven samen te ­leven. We moeten ons vee opnieuw ­ophokken. Want na deze wolf komt er ­beslist weer een andere."

Los van het dierlijke leed en het financiële aspect moeten we alvast niet vrezen voor onze eigen veiligheid. "We mogen blij zijn dat deze wolvin, zoals de meeste van haar soort­genoten, schrik heeft van mensen."

Meer informatie over wolven en het meldpunt vind je op www.welkomwolf.be.