Hoesselaar Paul Achten brengt ‘Hôessëls’ dialect elke week bij inwoners: “Er staan al 520 columns op de teller”

Paul Achten stuurt dit weekend zijn 520ste column uit naar zijn 250 lezers. “Jaren geleden ben ik daarmee begonnen", vertelt hij. “Eerst op Facebook, maar dat werd ik na een tijdje beu en dus besloot ik het via mail te proberen. Eén oproepje om mailadressen te verzamelen had ik nodig. Zo'n 250 mensen reageerden en voilà: we waren vertrokken. Nu krijgen ze elke zaterdag een cursiefje in hun mailbox. Soms over de actualiteit zoals de tand van Patrice Lumumba, dan weer over iets merkwaardigs dat ik meegemaakt heb en af en toe gaat het wel eens over vroeger. Het begint altijd wanneer ik nog in bed lig met een idee dat de volgende dagen uitgewerkt wordt tot weer een nieuw cursiefje.”

De lokale dialecten sterven stilaan uit, maar in Hoeselt floreert het de laatste jaren opnieuw. “In de jaren ‘80 schreef ik revues die we in het cultureel centrum voor publiek brachten. Bovendien leerde ik de kinderen in het koor Hoeseltse liedjes aan die ze vandaag op 60-jarige leeftijd nog steeds zingen”, zegt Paul. “Die microbe heeft me eigenlijk nooit losgelaten. Ik ben een rasechte Hoeselaar en zal dat altijd blijven. Intussen staan er enkele dialectwoordenboeken op de teller, we hebben misvieringen in het Hoeselts dialect voor volle kerken georganiseerd en enkele jaren geleden kwam mijn laatste boek ‘Hôessëltse Pôeskaffékës’ nog op de markt. Mét QR-codes deze keer, zodat zelfs wie geen dialect spreekt de juiste uitspraak kan beluisteren.”

Hoesselaar Paul Achten gaat mee met zijn tijd, en dat trekt ook jong volk aan. “Ik gok dat de helft van de mensen die wekelijks mijn column lezen, van mijn leeftijd zijn en zelf nog Hôessëls spreken. De anderen zijn allemaal jonger. Een deel 50- of 60-jarigen zijn nog heel geïnteresseerd in het dialect dat ze hun ouders altijd hoorden spreken, maar er zijn zelfs een paar kinderen van 10 jaar die mijn mailtjes ontvangen. Hoeselts dialect leeft! Zoveel is zeker. Eigenlijk heb ik maar één boodschap: Blèf Hôessëls kalle.”