"Hollywood wil mijn expertise voor nieuwe 'Saving Private Ryan'"

Hoeveel keer Reg al in Bastenaken geweest is, houdt hij zelfs niet meer bij. Maar het is zowat zijn tweede thuis geworden. In de kerstperiode van 1944 was het de thuis - een woord dat we nu even heel vrij gebruiken - van Amerikaanse soldaten, die er vijf weken lang een onverwachte en bloedige strijd aangingen met het Duitse leger. Reg sprak honderden oud-strijders en is zelfs bevriend met de kleindochter van de Amerikaanse generaal Georges Patton, die een cruciale rol speelde in het stoppen van het laatste grote offensief van Hitler. En dat was blijkbaar ook scenaristen Gavin James en Neil Widener ter ore gekomen. "Die mannen hebben me in augustus gecontacteerd met de vraag of ik hen wilde helpen met hun nieuwe film", vertelt Reg. "In opdracht van 20th Century Fox moeten ze een oorlogsfilm maken, gebaseerd op de strijd rond Bastenaken. Wel, ik heb drie dagen met hen in de regio vertoefd en hen een massa anekdotes en details verteld."


Het zijn dan ook die anekdotes en details waarmee Reg zich met voorsprong onderscheid van de gemiddelde oorlogsgids. Hij kan je letterlijk meenemen naar een schuttersputje in de bossen rond Bastenaken, en je vertellen welke soldaat daar ooit lag. Meer zelfs: hij kan je vertellen wat die soldaat at, en op welke wijze hij mogelijk sneuvelde. "Allemaal op basis van getuigenissen van oud-strijders - ik heb doorheen de jaren contact gehad met honderden veteranen. Heel wat van hen heb ik ook rondgeleid op het vroegere slagveld. Ze willen op hun oude dag soms terugkeren naar de hel van destijds, en het is opmerkelijk hoeveel herinneringen dan naar boven komen. Ik probeer alles op te slaan, te onthouden, te archiveren en vooral verder te vertellen."

De reputatie van Reg heeft zelfs zo'n hoge vlucht genomen, dat ook heel wat nabestaanden van veteranen hem opzoeken met vragen over hun vader of grootvader. "Ook de scenaristen stonden versteld van de details die ik hen kon geven. Ze hebben die ook nodig, want het is de bedoeling om een erg waarheidsgetrouwe film te maken. Lag er sneeuw op een bepaalde datum, en welk tank-model reed er in welke straat? Ze willen het allemaal weten."


De Amerikaanse scenaristen trokken inmiddels weer richting Hollywood om hun verhaal samen te stellen. De kans is groot dat Reg ook bij de rest van het proces betrokken blijft. "Wellicht zal ik het script moeten nalezen. Maar effectief aanwezig zijn op de set, dat zou een droom zijn. Als het aan de filmstudio ligt, moet dit de volgende 'Saving Private Ryan' worden."


Het is overigens niet de eerste keer dat Hollywood Reg weet te vinden. Zo leidde hij vorig jaar de volledige cast van 'Band of Brothers' rond in Bastenaken. Die tiendelige reeks, geproduceerd door Steven Spielberg en Tom Hanks, is gebaseerd op de ervaringen van Amerikaanse parachutisten tijdens de Tweede Wereldoorlog. Enkele afleveringen situeren zich ook tijdens de Slag om de Ardennen. "Dankzij zulke series - en films - wordt het drama van WO2 niet vergeten. Ik heb de acteurs naar de plek gebracht waar hun personage effectief gezeten heeft. In ijskoud weer, met amper iets om te eten, continu vrezend voor hun leven. Heel wat acteurs stonden er met tranen in de ogen, starend naar een schuttersputje of loopgracht."


Reg heeft ook een belofte na te komen. "Op mijn 18de kwam ik voor het eerst naar Bastenaken", legt hij uit. "In het centrum stootte ik op een groep oud-strijders. Uit beleefdheid ben ik hen gaan groeten. We sloegen een praatje en hielden contact. 'Vertel ons verhaal altijd verder', zeiden ze. Wel, dat doe ik. Jaarlijks leid ik zeker vijftig groepen of verenigingen rond. Vaak Amerikanen, maar tegenwoordig ook steeds meer mensen uit Limburg. Van de zestien miljoen Amerikanen die destijds in Europa vochten, leven er nog één miljoen. Gemiddeld zijn ze tussen de 87 en 95 jaar oud. Per dag sterven er zevenhonderd: dat zijn een hoop herinneringen die verloren gaan. Het is mijn plicht om die te blijven delen."

Reg mag dan wereldwijd een begrip zijn in de wereld van WO2-liefhebbers, in eigen land is hij een behoorlijk nobele onbekende. Sinds kort richt hij zijn pijlen dan ook op eigen bodem. "Ik wil graag adviseur worden voor bijvoorbeeld gemeentebesturen of bedrijven die iets rond herdenkingen willen doen. Gidsen in de Ardennen is heerlijk, maar er is nog zoveel meer dat ik met mijn expertise zou kunnen doen. In 2020 vieren we de 75ste verjaardag van het einde van de Tweede Wereldoorlog. Hopelijk kan ik dan op veel plaatsen een bijdrage leveren."


De kerstperiode was voor de Amerikaanse soldaten in 1944 niets om te vieren. Maar toch heeft Reg nog een mooi verhaal om af te sluiten. "Frank Sisson, een bevriende veteraan, vocht helemaal tot het einde van de oorlog. Op kerstavond 1945 liet hij stiekem enkele hamburgers bakken voor Duitse kinderen in Berlijn, die uitgehongerd en blootsvoets door de sneeuw liepen. Vijftig jaar later deelde hij dat verhaal in de Amerikaanse media, waarna hij een telefoontje kreeg van een Duitse man. Die had het verhaal van de hamburgers zelf als kind elk jaar te horen gekregen op Kerstmis. Zijn vader bleek één van de uitgehongerde kindjes te zijn die een hamburger gekregen had. Prachtige verhalen, die nooit vergeten mogen worden. Zelf bel ik Sisson nog elke kerst met de vraag of zijn hamburger hem gesmaakt heeft."