Onderzoekers aan UHasselt en Jessa kraken genetische code van bloedkanker

‘Whole genome sequencing’, zo heet de techniek waarmee Bénedith Oben (UHasselt/Jessa) in haar doctoraatsstudie meer inzicht schept in hoe de ziekte van Kahler zich ontwikkelt van beginstadium tot multipel myeloom (MM). Die ziekte is een ongeneeslijke kanker waarbij in het beenmerg plasmacellen ongecontroleerd groeien. Multipel myeloon wordt steeds voorafgegaan door twee asymptomatisch, niet-kwaadaardige voorstadia die voorkomen bij 2 tot 3 procent van alle personen ouder dan 40 jaar en doorgaans toevallig worden ontdekt. Maar bij wie, waarom en hoe deze progressie naar MM gebeurt, is niet geweten.

Via ‘whole genome sequencing’ gaat Bénedith, onder leiding van prof. dr. Jean-Luc Rummens en prof. dr. Guy Froyen, op zoek naar antwoorden. “Zo vergeleek ik met deze techniek DNA-stalen van patiënten in de voorstadia die jarenlang stabiel zijn gebleven, met DNA-stalen van patiënten in de voorstadia die na bepaalde tijd getransformeerd zijn naar MM. Daaruit bleek dat de stabiele patiënten minder afwijkingen hadden in hun DNA dan patiënten die later evolueren naar MM. Zelfs jaren voor de progressie naar en diagnose van MM, blijken DNA-afwijkingen dus al reeds grotendeels aanwezig. Kortom, kennis die een cruciale, positieve impact zal hebben op patiënten met de niet-kwaadaardige voorstadia van de bloedkanker. Het zal leiden tot een vroegere opsporing en een gepersonaliseerde opvolging en behandeling bij progressie naar MM.” 

Voor dit onderzoek was de samenwerking met prominente Italiaanse en Amerikaanse experts, alsook de intensieve medewerking van het laboratorium moleculaire diagnostiek van Jessa en van de biobanken van Jessa en UHasselt cruciaal. “Dankzij deze gebundelde krachten werd er alvast een belangrijk stukje van de genetische code gekraakt”, besluit Bénedith Oben. Ook promotor en prof. dr. Jean-Luc Rummens reageert fier. “Als student geneeskunde startte ik zelf met mijn onderzoek naar de ziekte van Kahler begin de jaren tachtig. Vanaf dan heb ik, naast stamcelonderzoek, mijn hele carrière aan het onderzoek naar deze ziekte gewijd. Ik ben bijzonder trots dat mijn levenswerk, in combinatie met de nieuwe techniek en het knap wetenschappelijk onderzoek van Bénedith en prof. dr. Guy Froyen, tot dit baanbrekend resultaat heeft geleid.”