Onuachu zet Brugse medefavorieten flinke hak en bezorgt Racing Genk eerste Gouden Schoen in 20 jaar

Ons geheugen - en zeker dat van de volgers van de malle draaimolen die Koning Voetbal heet - is kort. En dan behoort die fantastische eerste jaarhelft van Onuachu snel tot het verleden. Toen hij samen met Ito, Bongonda en Thorstvedt alles kapotspeelde. Toen hij twintig keer scoorde, waaronder 4 goals in 5 matchen in play-off 1. Toen hij met Genk na winst tegen Standard de Belgische beker won. Toen hij al verkozen werd tot ‘Profvoetballer van het Jaar’. Toen een megatransfer in de maak leek. Minstens 25 miljoen euro wou Genk voor de topschutter. Maar vertrekken deed ie niet. Te weinig concrete interesse. We hebben zo’n vermoeden dat dit na vanavond in de zomermercato van 2022 een ander verhaal wordt. Onuachu, zoals steeds even minzaam bij VTM Nieuws: “Ik geloof dat wat moet gebeuren, zal gebeuren.”

Zo gaat ‘s lands mooiste individuele voetbaltrofee twintig jaar na Wesley Sonck nog eens naar KRC Genk. Een opsteker voor de Limburgers, na de slappe resultaten in de tweede jaarhelft waardoor play-off 1 voorlopig zelfs een verre droom is. En natuurlijk voor Onuachu zelf, die de tweede jaarhelft niet altijd de immer vrolijke reus van weleer was. Mede door die misgelopen transfer, maar ook door een vervelende spierblessure die hem een selectie voor de Afrika Cup kostte. Daar zal Genk niet rouwig om zijn. Want wie weet, plukt ‘Octopus Paul’ straks opnieuw vanuit alle kanten en hoeken de ballen onnavolgbaar uit de lucht om van het Genk onder Storck weer een positief verhaal te maken. De gouden bekroning op een straffe carrière, van Afrika via Denemarken naar België, heeft Onuachu al vast. “Ik ben zelf wat verrast ja. Zeker omdat de tegenstanders van zo’n zwaar kaliber waren.”

De verrassende Schoen voor Onuachu was de apotheose van een voetbalavond met mooie winnaars. Waarin Club zich tevreden voor moest stellen met de troostprijzen: De Ketelaere werd voor het tweede jaar op rij Belofte van het Jaar, Mignolet de beste keeper, Lang scoorde de knapste goal. Revelatie Union gaat met Mazzu en de Coach van het Jaar aan de haal. Bij de vrouwen schoot Lyon-speelster Janice Cayman voor de neus van drievoudig winnares Tessa Wullaert en Tine De Caigny, winnares van vorig jaar, de hoofdvogel af. Met amper één punt verschil op Wullaert. Finishfoto. De tweede voor Cayman: “Heel speciaal, ook om deze trofee in het bijzijn van mijn broer Vincent te mogen krijgen.” En last but not least, werd Romelu Lukaku net als vorig jaar opnieuw verkozen tot Beste Belg in het buitenland.