Ontroerd door dichteres Amanda Gorman (22) op de inauguratie van Biden? Deze 5 Belgische dichters schrijven even sterke teksten

Het is een traditie. Telkens een democraat aantreedt als nieuwe president van de Verenigde Staten, wordt op de inauguratieceremonie een gedicht voorgedragen. Dit jaar ging die eer naar de jonge Amanda Gorman. In 2016 was ze de allereerste National Youth Poet Laureate, een titel weggelegd voor Amerika’s meest getalenteerde, jonge activistische dichter(es). En ze heeft de ambitie om over 16 jaar deel te nemen aan de presidentsverkiezingen. 

Met haar gedicht ‘The Hill We Climb’ ontroerde ze de hele wereld. In de spoken-word tekst beschrijft ze met gevleugelde en scherpe woorden hoe Amerika de voorbije jaren erg verdeeld was, maar nu weer hoopvol naar de toekomst kan kijken. Met respect voor alle “culturen, kleuren en karakters”. “Let the globe, if nothing else, say this is true: That even as we grieved, we grew. That even as we hurt, we hoped. That even as we tired, we tried. That we’ll forever be tied together, victorious.” Instant werd Gorman de nieuwe chouchou van het wereldwijde web.

_{(Lees verder onder de video.)}

Dat zo’n groot, onontgonnen talent eindelijk een podium krijgt: heerlijk. Maar ze is niet de enige jonge, activistische dichteres die haar hart en ziel in teksten stort die aan het denken willen zetten. Ook hier in ons land leven een aantal Amanda Gormans. 

Elisabeth – of Miss Elli –Severino Fernandes (35) groeide op in België samen met haar Portugese moeder en Dominicaanse vader. De dichteres ontdekte pas een tiental jaar terug dat er zoiets bestond als ‘spoken word’. “Voordien viel ik steeds in het gat tussen rap en poëzie”, zegt ze in De Standaard. Nu wordt ze zo'n beetje de ‘godmother’ van de Vlaamse (slam) poetry scene genoemd (‘slam poetry’ zijn ritmische gedichten of spoken-word teksten bestemd voor voordracht, red.). Zo’n tien jaar terug richtte ze immers ‘Mama’s Open Mic’ op, een belangrijk en inclusief platform voor beginnende en ervaren Vlaamse woordkunstenaars. Niet zelden dicht ze zelf over haar gemengde roots, maar voor Radio 1 schreef ze begin dit jaar een even pakkende tekst over onvoorwaardelijke liefde, waarin ze naast Nederlands ook in het Spaans, Portugees, Engels en Frans dicht. 

De Angolees-Antwerpse Maravilha Munto (21) schrijft sinds haar zeventiende poëtische verhalen en lyrics. Optreden met haar teksten leek niet meteen haar roeping, maar in 2018 nam ze deel aan het Belgisch Kampioenschap slam poetry – nog maar de tweede wedstrijd waaraan ze deelnam – en eindigde meteen als vice-kampioen. Belangrijke thema’s in haar werk? Vrouwelijk empowerment en worstelen met je zelfbeeld, zeker als Belgische vrouw met Afrikaanse roots. Met haar gedicht ‘Dear black girl’ beschrijft ze in het Engels, Frans en Nederlands, samen met een paar vriendinnen, de rauwe realiteit van zwarte vrouwen in een witte samenleving. 

Geëngageerd kan je Tilke Wouters wel noemen. De activistische slam poet is queer en schrijft dan ook veel over gender, seksualiteit, mentale gezondheid en hoe bekrompen onze maatschappij kan zijn. In 2018 richtte Tilke ‘Slam-T’ op, een spoken-word community in Gent voor alle queer woordkunstenaars die zich niet gehoord of alleen voelen, en later de vzw Safer Space Manifesto, een non-profit die andere organisaties aanmoedigt om een safe space te zijn voor minderheden. In hun Engelstalige gedicht ‘Boobs excluded’ uit 2018 schrijft Tilke over de onorthodoxe schoonheid van hun queer partner en hoe ze samen rebelleren tegen klassieke labels.

Al sinds zijn dertiende ging Seckou aan het schrijven, toen vooral rapteksten voor het hiphopgroepje met zijn vrienden. Ondertussen mag de nu 36-jarige, half Malinese Antwerpenaar zich de officiële stadsdichter van Antwerpen noemen. Hij spitst zich vooral toe op ‘slam poetry’, ritmische gedichten bestemd voor voordracht, en schrijft niet zelden over maatschappelijke issues. Voor zijn eerste creatie als stadsdichter, getiteld ‘Krachtveld’, liet hij in april 219 Antwerpenaren met hem meeschrijven. Zo kwam hij tot een gedicht dat de culturele mengelmoes van de stad in één poëtisch geheel vatte. Extra krachtig in tijden van corona. 

Ferm palmares heeft de 27-jarige Hind Eljadid. In 2017 won de Antwerpse de finale van de Van Dale Spoken Award, in 2018 werd ze genomineerd voor de BILL Award voor jong talent en sinds 2020 is ze ‘writer in residence’ bij kunstencentrum Vooruit in Gent. Slam poetry is haar passie, en die geeft ze met workshops in gevangenissen, asielcentra en hogescholen door aan anderen. Ze schrijft maatschappijkritische gedichten, soms over haar Marokkaanse afkomst, queer zijn of mama zijn, soms over de universele struggles van anderen. Met haar gedicht ‘Tijd genoeg’ spreekt ze haar drie opgroeiende kinderen moed in. 

Net als Biden overwon ze spraakgebrek en verbaasde de wereld bij inauguratie: dit weten we over dichteres Amanda Gorman die in 2036 president wil worden (+)