2020 zit erop, het werd tijd. Als we ons voor het nieuwe jaar massaal voornemen om ons verstand te gebruiken, dan kunnen we in de loop van 2021 misschien weer ons normale leven opnemen. Voor ons, Gentenaars, betekent dat onder meer dat we weer onze Buffalo’s kunnen aanmoedigen nu ze weer beter spelen, en dat we kunnen toeleven naar de, eventueel aangepaste, Gentse Feesten. Ik ben er gerust in dat het overgrote deel van de Gentenaars dat verstand gebruikt. Dat blijkt alvast uit de verslaggeving over een rustige oudejaarsavond. De bijna te verwaarlozen minderheid aan imbecielen die het toch nodig vond om de politie uit te dagen met samenscholingen en rookbommetjes, mag voor mijn part enkele nachtjes van het uitzicht op het binnenplein van de Nieuwe Wandeling gaan genieten, of beter nog, enkele dagen bijspringen op de corona-afdeling in één van onze klinieken. 

Wat mijn persoonlijke voornemens voor het nieuwe jaar betreft, maak ik me geen grote illusies. Mijn loopschoenen en racefiets blijven voorlopig nog stof pakken in de garage, alle goede wil ten spijt. Aan een belofte zal ik me in het nieuwe jaar wel houden, en wel omdat u me daarin aanmoedigt. Deze column wordt, als ik de cijfers mag geloven, behoorlijk veel gelezen en de reacties die u me wekelijks via sociale media stuurt, liegen er niet om. Velen onder u kunnen mijn bij momenten grote mond en stoute pen wel smaken. Die twee schepenen en enkelen van hun adepten die me nu en dan via dezelfde sociale media verwijten dat ik hun partijen bash, bevestigen me dat mijn geroep niet in dovemansoren valt. Ik neem me dan ook voor dat ik mijn ‘staate Gentsche muile’ zal blijven roeren zolang u me blijft lezen en zolang deze krant het me toelaat. Aan u, trouwe lezers, rebelse Gentse geesten alsook aan u, gewaardeerde tegenstanders, wens ik een 2021 met heel veel suiker.