“Ik heb een rare variant van leukemie, ik weet het eigenlijk zelf niet juist wat het is”, vertelde de immer vrolijke Remue in mei 2018 aan onze krant. Hij wist toen dat hij geen Gentse Feesten zou kunnen doen. Hij was net gestart met zijn vierde behandeling tegen kanker en die viel hem zwaar. Het zette zich op zijn stem, dus kon hij niet meer optreden.

Pat speelde jarenlang in verschillende formaties de Feesten plat. Café Chantant in ’t Galgenhuizeke met Bert Lenny was een klassieker. De jaren van ‘Pat en Fred’, met Fred Geirnaert, in ’t Seleskest, waren legendarisch. De Roste Wasser met Walter De Buck in de Minard was ook memorabel. Pat heeft in zijn carrière op het podium gestaan met alle grote namen, van Romain Deconinck tot Leo Martin, van Lily Castel tot Walter De Buck. “Ik had graag nog eens iets samen gedaan met Jean-Pierre Maeren, de Popkoning, maar kijk, dat zal er dus niet meer van komen. Maar dat geeft niet. Het is goed geweest”, zei hij in 2018.

Pat was pas twaalf toen hij voor het eerst op een podium kroop. Zijn vader werkte als garçon in de Ancienne Belgique en kleine Pat mocht dikwijls mee. Op de Gentse Feesten heeft hij 39 jaar lang opgetreden. Pat kon het zonder zorgen doen, want hij had naast zijn artiestenbestaan ook een ‘gewone’ job. Hij heeft altijd gewerkt bij Texaco aan de Kennedylaan. Het gaf hem financiële zekerheid, niks ‘moest’ als artiest. Het was een hobby, hij deed het voor zijn plezier. En voor de mensen, natuurlijk. “Want mensen doen lachen is het schoonste wat er is”, klonk het altijd.

Pat heeft elk podium in en rond Gent gezien. Alleen in de Capitole en in de Opera heeft hij nooit gespeeld. Het Gents waarin hij speelde, vond hij soms wel beetje een handicap. “Voorbij Lovendegem verstaan ze u niet meer”, zei hij daarover. Het mooiste moment uit zijn carrière kon hij niet kiezen, omdat het er gewoon te veel waren. De Gentse culturele wereld verliest een icoon. Zijn stem zal wel nog te horen zijn in de Ghelamco Arena, want Pat Remue zong mee in de Buffalomars.