Vijftig jaar oude traditie komt weer tot leven: tweehonderd zwijntjes worden uit kerktoren van Zwijnaarde gegooid

Elk dorp heeft zo zijn tradities en die van de ‘Zwijntjesworp’ bestaat al vijftig jaar. Elk jaar tijdens de Zwijntjeskermis worden er niet minder dan tweehonderd varkentjes uit de kerktoren gegooid door een ‘zwijntjesnar’. De afgelopen jaar was dat Tim Beke, loodgieter in het gewone leven. “We hebben nog telefoon gekregen van Gaia met de vraag of we echte varkens uit het raam gooien”, grinnikt Jean-Luc Neys die van in het begin betrokken was bij de kermis en de worp. “Om het antwoord te weten, moet je maar afkomen hebben we toen geantwoord.”

Voor de duidelijkheid: het gaat wel degelijk om plastieken zwijntjes, in verschillende kleuren en groottes. Toch vergt het meer dan twee handen om ze alle tweehonderd naar de top van de kerktoren te dragen. Daar worden ze in vijf etappes uit het raam geworpen. Eerst mogen de kinderen die kleiner zijn dan 1,10 meter hun kans wagen, erna wordt de bar telkens met 10 centimeter verhoogd. Voor de laatste worp worden de dranghekken weggehaald, dan is het ieder voor zich. “Vroeger deden we één grote worp, maar dan hadden de kleintjes geen schijn van kans”, herinnert erevoorzitter Robert Van Laecke zich.

Toch is het nog steeds trekken en duwen geblazen, vooral bij die allerlaatste worp. Aan elk varkentje hangt dan ook een prijs vast, geschonken door een lokale handelaar. Voor de kinderen is er vooral speelgoed voorzien, de volwassenen maken kans op een bon voor de plaatselijke brillenwinkel of ijsbar. Een limiet op hoeveel zwijntjes je mag vangen per persoon bestaat niet, wat zorgt voor kleine overwinningen bij de ene en tranen bij de andere. Hoe dan ook: mooi om te zien hoe traditie verder leven.