De Brugse Poort is een jeugdhuis rijker. Sinds maandag verzamelen twee groepen jongeren van tien, telkens dezelfde met corona, in een lokaal naast de Vieze Gasten in het Pierkespark. Averroes, een vzw die in de buurt ook al een jeugdhuis specifiek voor meisjes en een sportzaal heeft, zette zijn schouders onder het project. 

“Het is nog een beetje kaal”, excuseert Sihame, coördinator van De Bijenkorf, zich als we al even komen kijken. Een officiële opening, daar was geen tijd voor en is sowieso moeilijk door corona. Maar de jongeren zijn er al en dat is het belangrijkste. “We hebben zo snel mogelijk, toen de paasvakantie vervroegd werd, het lokaal proberen in te richten.” 

Dus staat er nu wat de jongeren zelf willen. Een PlayStation op een groot scherm trekt veel aandacht, maar er wordt ook tafelvoetbal gespeeld en er zijn reuzengrote gezelschapsspelen. Chips en frisdrank staan op de tafel. 

“We hoorden uit de buurt dat er nood was aan een plek. Veel mensen hebben hier geen tuin en die jongeren moeten ergens naartoe”, zegt Sihame. “Dus kwam er via Averroes een jeugdhuis. We doen wat de jongeren willen doen: een deel gaat straks even voetballen, een deel blijft hier. Maar het belangrijkste is dat wij naar hen luisteren en dat ze een plek hebben om zichzelf te zijn.”

Eric (14), Nivesh (14) en Nikhil (15) gaan samen naar school en wonen in de buurt. “Als we hier niet zouden zijn, zouden we wat rondhangen in de buurt en daar komen problemen van", grijnst Eric. “Om het wat plezant te houden, zouden we misschien iets verkeerd doen, maar hier kunnen we ons amuseren.”

Door corona komen er twee keer tien jongeren tegelijk, meer ruimte is er niet. Volledig volzet, zodra de flyers uithingen, stond de telefoon roodgloeiend. Maar het is niet alleen rondhangen. “We proberen ook naar hen te luisteren. Hoe gaat het met hen, wat zijn hun dromen, hun verlangens? Je wil met hen in gesprek gaan en zien hoe we samen met hen aan iets kunnen werken”, zegt maatschappelijk assistent Mustapha Boumarra. Hij is er altijd, net zoals Sihame, om met de jongeren te praten. Hij schuift een dominosteentje aan een rij, terwijl de jongen tegenover hem een verhaal vertelt. “Het komt altijd op hetzelfde neer: luisteren, luisteren, luisteren.”

Het project kreeg de steun van stad Gent. “We hebben een aanvraag ingediend om deze lokalen te gebruiken, omdat ze leegstonden. Die mogen we gratis gebruiken. Nu is het nog een kwestie van ze aan te kleden. Er komt nog een bar en dan gaan we verder met de jongeren in overleg om te zien wat ze willen. Uiteindelijk moeten ze hier graag zijn, dat is ook prettiger voor de buurt”, legt Sihame uit.