Kluitje in het riet

De nieuwe Vlaamse regering heeft Gent met een kluitje in het riet gestuurd. In het regeerakkoord waarin Vlaanderen bepaalt waar er zal geïnvesteerd worden, wordt onze stad niet al te royaal bedeeld. Over de restauratie van het brokkelviaduct in Gentbrugge, de vertramming van buslijn 7 en het omvormen van een goederenspoor naar een lijn voor personenvervoer in de haven werden enkele onduidelijke halve beloftes gedaan. Over de Dampoort, waar we sinds de afbraak van de fly-over, en al zeker sedert de invoering van het circulatieplan, met z’n allen vrolijk staan te schuiven en te vervuilen, wordt met geen woord gerept. De gevraagde tunnel komt er niet. Schepen Watteeuw wil met de bevoegde minister aan tafel zitten voor een andere oplossing maar zolang die tunnel er niet is, zal de Dampoort een zwarte vlek op de al zeer geplaagde Gentse mobiliteit blijven. Zou het kunnen dat de geel-oranje-blauwe regering niet wakker ligt van die ene eenzame groene enclave in Vlaanderen? Mist ons groen stadsbestuur een groene link in Brussel? Akkoord, onze burgemeester is een blauwe en die zitten ook in de regering, maar dan zal hij zwaarder moeten lobbyen. Zijn partijgenote, Gents gemeenteraadslid en Vlaams parlementslid Stephanie D’Hose bewees haar overredingskracht wel al. Zij weerde zich als een Gentse duivel in een NV-A-wijwatervat om centen vrij te maken voor de restauratie van onze opera. Dat we binnenkort niet met een helm en veiligheidsschoenen op ons schoon kostuum naar de opera moeten, danken we aan haar. De Vlaamse regering zetelt 5 jaar en zal opnieuw verkozen worden in dezelfde periode als het volgende stadsbestuur, een jaar nadat de burgemeester de omstreden sluiting van camping Stropke zal uitvoeren. Als Mathias dat wil overleven, zal hij uit zijn schulp moeten komen.