Evalueren

“Hoe herken je een Gentenaar die voor Open Vld heeft gestemd?”, werd mij gevraagd. Ik moest het antwoord schuldig blijven. “Als die zich omdraait, zie je een mes in zijn rug zitten”, maakte mijn gesprekspartner zijn grap af. Die gesprekspartner staat bekend als een ‘donkerblauwe’, iemand die nog nooit voor een andere partij heeft gestemd, net als zijn familie generaties voor hem. Hij lachte niet toen hij zijn clou prijsgaf, hij schudde het hoofd. Ons gesprek had plaats nadat het stadsbestuur de uitbreiding van de LEZ had aangekondigd. De socialisten in de meerderheid waren nochtans tegen. Hun wonderboy Conner Rousseau stelde dat zo’n LEZ op zijn minst moest geëvalueerd worden voordat er van een uitbreiding sprake kon zijn. Veel blauwen volgden hem daarin. Vanuit uiterst linkse hoek voerde PVDA-er Tom De Meester vurig oppositie tegen het asociale karakter van de LEZ en van (extreem) rechts kwam dezelfde kritiek. Iedereen vond dat er eerst moest geëvalueerd worden. Tine Heyse van Groen vond van niet. Evalueren zou wel eens kunnen leiden tot inzichten die niet in het Groene kraam passen en dus bespaart ze zich liever de moeite. Dat mensen in de miserie geraken door een nieuwe auto te moeten kopen en hun oude aan de straatstenen niet meer kwijt te geraken, dat marktkramers niet meer in de stad geraken, dat de podiumbouwers voor de Gentse Feesten niet tot aan de pleinen zullen mogen rijden, laat staan dat daar nog artiesten geraken met hun bestelwagen vol instrumenten, het kan Groen niet schelen. Wat Groen wel weet, is dat ze door zo star hun wil door te drijven, punten scoren bij hun kiezers. Bij hen zit er geen mes in de rug. Als de andere meerderheidspartijen over minder dan 5 jaar nog iets van hun publiek willen overhouden, zullen ze toch ooit eens iets moeten evalueren.