De Kijk van Kurt: “Genderkoekjes en regenboogvlaggen”

Met zo’n tweehonderd waren ze, diegenen die afgelopen zondag ondanks de stortregen op de Kouter actievoerden tegen homohaat. Met zo’n kwartmiljoen waren ze, de Gentenaars die op hetzelfde moment droog en wel in hun huiskamer hetzelfde gedacht waren toegedaan. Iemand haten of discrimineren omwille van zijn geaardheid is onnozel, dat weet ieder mens met een IQ van tenminste 2 cijfers. De Ghelamco Arena werd gehuld in de regenboogkleuren en vanuit alle bestuursniveaus riepen politiekers om het hardst hun afschuw uit over een wet in Hongarije. De UEFA werd door dezelfde politiekers en op alle sociale media hypocrisie en lafheid verweten omdat ze de Münchense Allianz Arena verbood het veelkleurige voorbeeld van haar Gentse kleine zusje te volgen. Uit dit alles mogen we opmaken dat de overgrote meerderheid van onze maatschappij geen mensen haat omdat hij van een man en zij van een vrouw houdt. Mocht het verhaal daarmee verteld zijn, dan was dit mijn meest positieve en kortste column ooit geworden. Helaas is de werkelijkheid anders. Terwijl wij massaal regenbogen posten op onze Facebookpagina en onze morele suprematie ten opzichte van de Hongaarse premier en zijn strapatsen uiten, worden in onze eigen contreien nog met de regelmaat van de klok homostelletjes in elkaar geslagen. Dat sommige individuen en zelfs hele culturen het holebi-gegeven een rare bedoening vinden, is hun democratisch recht. Het beledigen en toetakelen van holebi’s is dat niet. Zolang onze maatschappij geweldplegers vrijwel meteen na hun daad weer vrij de straat op stuurt, verandert er niets. Je kunt zoveel praatgroepen over genderfluïditeit subsidiëren als je wilt en je kunt duizenden genderkoek-folders uitdelen op scholen, homofobe agressieve ettertjes bereik je daar niet mee. Bij hen helpen enkel effectieve straffen.