Broodroof

Artiesten zijn een raar volkje. Ze reizen uren en zitten na aankomst nog eens evenveel uren te wachten tot ze hun ding kunnen doen. Of dat voor een groot of een klein publiek is, maakt hen niet zoveel uit, als ze maar kunnen optreden. Vaak wordt er onderhandeld over hun gages en vaak doen artiesten dan een stukje van hun prijs. Ze zijn ook de eersten die gevraagd worden om gratis voor een goed doel op te draven en om daar ja op te zeggen. Evenementorganisatoren zijn al even raar. Zij doen het onmogelijke om de feesten van hun klanten onvergetelijk te maken. Een podium over het zwembad, een stoet oldtimers in de tuin, een bloemstuk van honderden kilo’s aan het plafond… u vraagt, zij draaien. Het is dan ook merkwaardig dat sommige overheden ervan uitgaan dat diezelfde organisatoren geen evenement op touw kunnen zetten volgens de geldende coronamaatregelen. In onder meer Lochristi, Destelbergen en Merelbeke werden alle evenementen alvast verboden tot eind september, alle inspanningen en aanpassingen van de organisatoren ten spijt. Dat die maatregelen voor financiële schade zorgen bij een al ernstig getroffen sector, lijkt de gemeentebesturen niet te kunnen schelen. Het is gemakkelijker zich te laten leiden door paniek en lafheid dan duidelijke regels uit te vaardigen en te controleren. Gelukkig houdt het Gentse stadsbestuur het hoofd koel en laat het evenementen toe die beheersbaar zijn. Vlaams minister-president Jambon kwam naar de Bijloke, zag dat alles veilig en wel verliep, en schreef een brief naar alle burgemeesters met de vraag om zoveel mogelijk evenementen te laten doorgaan. Hoe de paniekerige besturen zullen reageren, weet ik niet. Als ze halsstarrig blijven verbieden, roep ik mijn collega’s artiesten wel op om voor hun bals en benefieten geen prijsjes meer te maken.