Snapt u het nog? Ik niet meer. Telkens als ik de regionale pagina’s van deze krant gelezen heb, voelt het alsof ik minder begrijp dan ervoor. Niet dat de journalisten hun werk niet naar behoren doen, wel integendeel, maar het nieuws dat ze brengen lijkt rechtstreeks uit Absurdistan te komen. Toen ik het stuk over de cirkels op het Sint-Pietersplein las, dacht ik dat ik een vroege aprilvis had ontdekt. Studenten mogen voortaan met 10 in een grote cirkel meegebrachte pintjes – en vanaf 20 uur limonade - drinken in het zicht van de gesloten horecazaken in de buurt. Hadden die voor drank en versnaperingen mogen zorgen, dan zou er meteen een hoop minder zwerfvuil achterblijven. Was er één cirkel van een klein podium voorzien, dan hadden lokale artiesten voor wat sfeer kunnen zorgen. Dat de burgemeester daar niet opgekomen is, dat snap ik niet. De Coupure wordt heraangelegd en dat is op zich goed nieuws. Alle euforie daaromtrent werd meteen de kop ingedrukt door schepen Watteeuws mededeling dat er bij de werken 50 parkeerplaatsen sneuvelen. Waar de buurtbewoners hun auto kwijt moeten, dat zal Filip worst wezen. Hoe 50 extra rondjes rijdende auto’s op zoek naar een parkeerplaats passen in een groen beleid, dat snap ik niet. Twee mannen die in 2018 een meisje verkrachtten in de Overpoort, hun walgelijke daad filmden en verspreidden, zijn er met straffen met uitstel van af gekomen. Dat de daders nog jong zijn en een job hebben bij de Post, was voor de rechter reden genoeg om hen vrij te laten. Dat snap ik niet. Het zal je postbode maar zijn. Het zal je dochter maar zijn. Was het één van mijn dochters overkomen, dan ontmande ik beide heren op de pijnlijkste manier en hing ik hen op aan de riemen van hun postzak. De kans is klein dat de rechter waarvoor ik dan zou verschijnen, mij zou snappen.