Babyrestaurant meteen schot in de roos

De inspiratie om het eerste babyrestaurant te openen deed zaakvoerster Stefanie Canu (39) op in haar eigen leefwereld. Als mama van haar intussen driejarig dochtertje Amélie vond ze nergens een horecazaak waar ze op haar gemak kon zitten. "Ik kampte met een postnatale depressie en wou praten met andere jonge ouders, maar vond nergens een ontmoetingsplek", vertelt ze.


Dat ze een gat heeft gevonden in de markt blijkt nu uit het succes van haar zaak. Amper een week na de opening moet wie zeker wil zijn van een plaatsje al reserveren op de drukste momenten. Canu heeft dan ook niks aan het toeval overgelaten.

Al vanaf dat je je eerste voet binnenzet in haar zaak voel je dat baby's en jonge ouders er op handen worden gedragen. Aan de ingang is een ruime 'parking' voorzien waar ouders met een gerust gemoed hun buggy kunnen achterlaten. Uiteraard is ook de menukaart afgestemd op de noden van de allerjongsten. Tussen de spaghetti's en croques staan ook verse groente- en fruitpapjes die in een open keuken worden bereid.


Ina Scheirlinck waant zich in de hemel samen met haar dochtertje Trixie Rosa van vijftien maanden oud.


"Ik ben zelf een vroedvrouw en sla mijzelf voor het hoofd dat ik zelf nog niet zo'n zaak ben begonnen. Dit is echt een schitterend idee. In de zomer kan je met je buggy nog terecht op een terras, maar nu de wintermaanden eraan komen, is dat in de meeste horecazaken een ander verhaal. Bovendien moet je het in de meeste horecazaken stellen met appelmoes als je eten wil bestellen voor je kinderen", vertelt de mama terwijl ze het papje gemaakt van vergeten groenten en makreel in de mond van haar dochtertje lepelt. "Ook een verzorgingskussen om luiers te verversen of een speelhoekje zoals je hier hebt, ontbreken vaak elders."


Ina's vriendin Veerle Van Acker beaamt. "Het is hier zalig vertoeven, ook voor al wat oudere kinderen. Terwijl ik gezellig zit te keuvelen met Ina kunnen de kinderen wat verderop terecht in de speelhoek zonder dat ik me veel zorgen moet maken. Bovendien is lawaai hier sociaal aanvaard. Eindelijk zijn we verlost van die boze blikken. Heerlijk!"