"Al overal gewoond, maar in Gent voel ik me thuis"

"Want niet wil zeggen dat alles hier een feest is. We maken wel veel plezier in de keuken en er mag uiteraard al eens gelachen worden, maar wat we afleveren, moet wel perfect zijn. Het team weet ook wanneer ik iets serieus meen. Dan hoef ik dat geen twee keer te zeggen. Roepen doe ik niet, dat is mijn stijl niet, maar ik ben wel strikt. Zoals ik al zei: wat onze klanten voorgeschoteld krijgen, moet perfect zijn."


Marcelo is een kind van een Italiaanse vader en een Braziliaanse moeder. Tot zijn zeventiende woonde hij in Brazilië. Daarna vertrok hij voor zeven jaar naar Amerika met zijn ouders. Op zijn 24ste trok hij alleen naar Rome. Hij speelde gitaar en wilde muzikant worden. "In Rome heb ik Dominic, ondertussen mijn echtgenoot, ontmoet. Ik ben hem gevolgd naar Gent en ging hier biologie studeren aan de unief. Maar ik was er niet gelukkig. Ook niet in België trouwens, ik moest me te veel aanpassen. Daarom ben ik naar Londen getrokken, waar ik een koksopleiding heb gevolgd. Uit eten gaan en nieuwe restaurants ontdekken, heb ik altijd al graag gedaan. Ik ging er keihard voor. Ik was al 28 jaar en vond het tijd om mijn weg in het leven te vinden. Bovendien ben ik een man van alles of niks. Mijn gitaar heb ik bijvoorbeeld aan de kant gelegd. Sinds ik weet dat ik geen muzikant zal worden, speel ik ook niet meer. Bij het koken ging het net zo. Ik ging meteen voor de top. Ik kreeg mijn eerste job bij Gert De Mangeleer en ook daarna heb ik in sterrenzaken in binnen- en buitenland gewerkt. Onder andere Sergio Herman heeft mij onder zijn hoede genomen. In 2014 heb ik dan OAK geopend in Gent. De rest is geschiedenis."

"Ondertussen voel ik mij perfect thuis in Gent. Het is een prachtige stad met een fantastische vibe, alternatief, open-minded, met leuke mensen. Het is een verborgen parel en OAK past hier perfect bij. Ik heb veel landen en steden bezocht, maar Gent is mijn favoriet. Ik hou van de bloemenmarkt op zondag, van ronddwalen in de straten. Ik vind de cocktailbar in het nieuwe Posthotel op de Korenmarkt een prachtige plek. Als ik één punt van kritiek zou hebben op Gent, dan is het dat het stadsbestuur te weinig doet voor de wijken rond het centrum. In het hart van de stad ligt alles netjes, wordt veel geïnvesteerd, moet alles in orde zijn en dat is prima zo. Maar buiten de stad steekt het allemaal minder nauw. Zelfs hier in de Hoogstraat, nauwelijks enkele honderden meters van de Gras- en Korenlei, ziet het er al helemaal anders uit. Maar toch zit ik hier graag met OAK. Mensen lopen hier niet toevallig voorbij. Wie hier komt, die wil hier zijn en heeft specifiek naar ons gezocht. We doen er dan ook alles voor om ons cliënteel tevreden te houden. We zijn vriendelijk en familiair, zonder overdrijven. We blijven vernieuwen en onszelf verbeteren, we leggen de lat heel hoog voor onszelf. Komt daar dan ooit een tweede ster van, dan zou dat fenomenaal zijn."

"Mijn ouders zijn trots op mijn ster, net als mijn schoonouders. Ze steunen me elk op hun eigen manier. Mijn ouders belden uit Brazilië om te vragen hoe dat nu precies zat met die Belgische sterren, wat dat nu eigenlijk betekende. Toen OAK effectief een ster kreeg, waren ze door het dolle heen. Net als wij, want we hadden het echt niet verwacht. Ik ging ervan uit dat je wel op voorhand zou verwittigd worden als je bij de winnaars was. Niet dus. Mijn ouders zijn momenteel trouwens in Gent, zodat we samen de feestdagen kunnen vieren."

"De ster heeft in het restaurant echter niets veranderd. We zijn wie we zijn, we gaan niet naast onze schoenen lopen. We hebben de ster net gekregen als appreciatie voor wat we hier doen, dus doen we verder zoals we bezig zijn. Wilde toekomstplannen zijn er niet. We zoeken geen groter pand en al zeker geen andere stad."