'Short Peace: Ranko Tsukigime's Longest Day' duurt niet lang genoeg
ReviewDe Japanse 2D-actiegame 'Short Peace: Ranko Tsukigime's Longest Day' is zo'n typisch spel waarbij u zich afvraagt wat de makers in hun aderen hebben gespoten toen ze het maakten: je speelt een zeventienjarig schoolmeisje dat op pad gaat om haar vader te doden, en tijdens die queeste de meest onbeschrijflijke wezens in psychedelische kleuren fileert. Het is ondanks zijn gestoorde thema een verrassend krachtige game, maar duurt véél minder lang dan zijn titel laat vermoeden.
Delen per e-mail
Dat er, zowel visueel als qua thematiek, een fameuze vijs loszit aan 'Short Peace: Ranko Tsukigime's Longest Day' mag voor wie een beetje verzot is op Japanse games geen verrassing heten: de game werd mede ontwikkeld door Goichi 'Suda51' Suda, een gamemaker die in het land van de rijzende zon zo'n beetje de status van een rockster geniet, en ook in het westen van de wereld bekendheid verwierf met zwaar krankzinnige meesterwerkjes als 'No More Heroes' en 'Killer is Dead'. Uit datzelfde vaatje - enorm veel kleurrijke drukte op het scherm, verscheidene videogamestijlen door elkaar geklutst, een videogame en een chemische trip tegelijk - tapt nu ook deze zijscrollende 2D-actiegame.
Heel wat Japanse games geraken nooit op de westerse markt, onder meer omdat hun gameplay niet toegeeflijk genoeg is of hun thema's niet 'pakken' bij westerse spelers, maar dat is alleszins niet het geval bij 'Short Peace'. De gameplay is erg rechttoe-rechtaan en toegankelijk, met het jonge meisje Ranko dat zich door een 2D-wereld begeeft, gewoon springend, hakkend en schietend zoals u het ook wel bij andere zijscrollende platformgames treft. Er zit een helse vaart in de game, en tegenstanders worden bij voorkeur verslagen door middel van 'combo's': als u de dichtstbijzijnde vijand neersabelt, vliegt hij in meerdere brokjes, die op hun beurt ook de vijanden in de buurt kunnen doen exploderen. Zo wordt het snel een psychedelisch janboeltje, want - en dat is een keurmerk van Suda51 - het grauwe decor staat in schril contrast met de kleurrijke figuren die u op het voorplan tegenkomt.
In tegenstelling tot bij de meeste 2D-platformers kunt u in 'Short Peace' echter niet overlijden wanneer uw tegenstanders u raken. In deze game gebeurt er dan iets ergers: u wordt vertraagd in uw voortgang, en u bouwt ook te weinig munitie voor uw vuurwapen op, zodat u de (wél dodelijke) demonische groene armen niet kunt wegschieten wanneer ze u dreigen in te halen. Het verleent 'Short Peace' toch weer die speciale invalshoek die u wel een beetje verwacht wanneer u een Japanse game koopt. Het enige punt is dat het allemaal véél te snel voorbij is. 'Short Peace: Ranko Tsukigime's Longest Day' heeft niet meer dan negen levels, en klokt af op maximum anderhalf uur. Hoe goed, vernieuwend, verfrissend of kunstzinnig de game ook kan zijn: een game die eigenlijk als 'indie'-achtig exploot zou moeten worden verkocht via download aan de volle pot in de winkelrekken leggen is ronduit crimineel.
Om die laatste pijn toch wat te verzachten: het schijfje van 'Short Peace: Ranko Tsukigime's Longest Day' bevat naast de game ook een collectie animatiefilms. Als u in het menu van uw PlayStation 3 iets verder naar links laveert, naar 'Video', opent u de Blu-Ray van een reeks van vier animatiekortfilms van regisseur Katsuhiro Otomo, de maker van genreklassiekers als 'Akira' en 'Steamboy'. De game is een vijfde deel in die anthologie, maar zelfs de toevoeging van de kortfilms verandert 'Short Peace' niet in een goeie deal. Ongetwijfeld zal deze game de annalen van de videogamegeschiedenis ingaan als een uniek project, maar hem aanraden als avondvullend entertainment kunnen we niet.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Review
'Trials Fusion' leert u met vallen en opstaan
De motorcrossgame 'Trials Fusion' komt van ver: hij ontstond uit een doodeenvoudig spelletje dat niet eens zo lang geleden nog gewoon kon worden gespeeld in een webbrowser. En ziet: met 'Fusion' maakt de reeks zijn debuut op keurige hedendaagse consoles als de PlayStation 4 en Xbox One. Maar beantwoordt 'Trials Fusion' wel aan de eisen die spelers stellen aan een huiskamergame? -
Je eerste auto kopen: enkele tips om de kosten onder controle te houden
De aankoop van je eerste auto: voor veel jongeren is het een droom. Toch kan het ook overweldigend zijn. Kies je voor een diesel-of benzinemotor? En wat met elektrisch? En hoe zit het met bijkomende kosten zoals de inschrijvingstaks of verzekering? Independer.be helpt je op weg. -
Review
'Lego The Hobbit' schaamt zich niet voor zijn formule
Komt er een dag waarop we de formule van WB Games' Lego-videospelletjes hartgrondig beu zullen zijn? Ongetwijfeld. Maar vandaag is nog niet die dag: 'Lego The Hobbit', inmiddels al de - hou u vast - vijftiende Lego-licentiegame die op de markt komt, is nog fris genoeg om zelfs twijfelende fans aan de rol te houden. -
-
Energie
Wassen op 30 graden of je koffiezet uitschakelen: zo bespaar jij op je energiefactuur
Vele kleintjes maken één groot. En dat geldt zeker voor je energiefactuur. Een doorsnee Vlaams gezin (van 2,2 personen) betaalt jaarlijks zo’n 2000 euro aan energie. Die prijs kan je niet alleen onderdrukken met grote investeringen, zoals zonnepanelen of dakisolatie, maar ook met kleine gewoontes zoals wassen op lagere temperatuur of het stopcontact van je computer uittrekken. Wat is daar nu het precieze effect van? Mijnenergie.be zocht het uit. -
gamereview
‘Spacebase Startopia’ belooft galactische droom, maar in de praktijk ruim je vooral afval van aliens op
De zogenaamde sim- of managementgames piekten zo ergens rond de millenniumwisseling. Vandaag zijn ze aan een voorzichtige comeback bezig. Met onder andere deze Starbase Startopia, die het je aliens naar hun zin laat maken in ruimtestations. Gekke jongens die aliens, en verdomd veeleisend … en blind voor vuilnisbakken … en … ach breek me de bek niet open. -
5 redenen om je een elektrische fiets aan te schaffen, ongeacht je leeftijd
-
Review
'Strike Suit Zero' vliegt in rondjes
'Space Combat'-games waren ooit een bloeiend genre, maar fans van dat soort spellen blijven vandaag stevig op hun honger zitten. Dat geldt ook nadat ze 'Strike Suit Zero' hebben gespeeld, een downloadbare game die het genre opnieuw onder de aandacht probeert te brengen maar verzandt in ondraaglijke repetitie.