Nostalgische game 'Narita Boy' is nu al klassieker
gamereviewMetroid! Loom! Another World! Star Wars! Tron! Gundam! Goldorak! De invloeden en inspiraties achter Narita Boy vliegen vanuit alle windstreken je richting uit, maar deze nu al klassieke 2D-actiegame van Spaanse makelij brouwt vooral zijn eigen pixelgraphic-mystiek op je scherm.
Drie jaar lang heeft ondergetekende smachtend uitgekeken naar Narita Boy, een game die meteen al in het oog sprong toen Studio Koba, een Spaanse start-up van ontwikkelaars wier oprichter enkele jaren in Japan heeft doorgebracht, hem in 2017 aankondigde. We zitten veel verder in de tijd dan de toen nog op eind 2019 begrote releasedatum, maar het resultaat was absoluut het wachten waard. Het is een game in modieuze pixelgraphics, maar doet daar – in tegenstelling tot de meeste andere games van dit slag - meer mee dan gewoon maar een behaaglijk retrosfeertje creëren. De jaren 80 die je in de game tegenkomt zijn die van een parallelle werkelijkheid, waarin toevallig óók schetterend neonlicht en dik aangelegde synthesizermuziek de plak zwaaide.
Eigen mystiek
Het mooie aan Narita Boy is dat de audiovisuele hommage die de makers ermee wilden plegen tegelijkertijd overduidelijk én moeilijk aanwijsbaar is. Ze hebben met alle motieven die ze zo’n beetje overal hebben gepikt hun eigen werk gemaakt, dat zijn eigen mystiek creëert: je tocht door de digitale wereld van de game, op zoek naar de herinneringen van de door een ongelukkige jeugd versteende Creator, brengt je ondanks de uitgesproken hoogtechnologische decors van de game vooral een hoop omgevingen waarin raadselachtige gesluierde figuren, reusachtige standbeelden en gebeurtenissen van meditatieve en, welja, religieuze aard over je netvlies glijden. De mooi vormgegeven én belichte pixelgraphics, en de constant denderende synthwave-muziek, creëren samen een verbluffend, uniek universum.
Stijl > substantie
Is Narita Boy dan een meesterwerk? Hebben we de game van het jaar 2021 al in onze tengels gehad? Nee, dat ook weer niet: daarvoor primeert deze game zijn stijl nét iets te fors op de substantie die eronder zou moeten zitten. We bedoelen daarmee niet het verhaal van de game, dat zoals dat betaamt voor games in dit genre vol exquise lulkoek zit, maar wel de nogal ééndimensionale gameplay. Hakken met je Techno Sword blijft je primaire handeling doorheen de game, en alle nieuwe vaardigheden die je opdoet (een twintigtal) cirkelen daar gewoon wat rond. Ook is er bij momenten iets mis met de checkpoints, en met de dosering van de moeilijkheidsgraad: bepaalde bossfights zijn ridicuul moeilijk, terwijl andere nauwelijks een uitdaging leveren, en de omgeving levert soms mogelijkheden waar je weinig mee opschiet. Op een bepaald moment konden we bijvoorbeeld à la Metroid aan een muur blijven hangen zonder dat we vanuit die positie enige schade konden toebrengen aan het beest dat we op zijn knieën probeerden te krijgen: het enige wat we konden was stom blijven hangen en afwachten tot het gevaar op grondniveau geluwd was.
Toch een blijver
Maar nu waren we écht wel even een eindje weg aan het neuten: die gameplay is, hoewel niet perfect, verre van compleet kaduuk, en die overheersende visuele toets die Narita Boy aanslaat zal ons nog lang bijblijven. Laatste tip: zet, voor een optimaal effect, de beeldbuisfilter op voordat je de game aanvangt, zodat het lijkt alsof je dit ding effectief op zo’n blikkerende lichtbak uit de jaren stillekes zit te spelen in plaats van je moderne 4K-flatscreen.
Narita Boy is uit voor PlayStation, Xbox, Switch en pc.
Gratis onbeperkt toegang tot Showbytes? Dat kan!
Log in of maak een account aan en mis niks meer van de sterren.Lees Meer
-
Spaargids.be
Verschillende mutualiteiten betalen kinderopvang terug: voor deze vier verrassende zaken kan je geld terugtrekken
Dankzij onze sociale zekerheid krijg je heel wat medische kosten terugbetaald. Maar de ziekenfondsen doen in heel wat gevallen een extra duit in het zakje. Die extra terugbetalingen kunnen naargelang het ziekenfonds echter sterk uiteenlopen. Spaargids.be bezorgt een overzicht. -
games
Deze Belgische videogames zetten momenteel ons land op de kaart
Met de release van Nanotale: Typing Chronicles laat opnieuw een Belgische studio resultaten zien van de ambities die de videogame-industrie in ons land de afgelopen jaren heeft opgebouwd, en die zich nu explosief manifesteren met nieuwe titels. Hier zijn zeven Belgische producties die nu en binnenkort een verschil willen maken. -
gamepreview
‘NieR Replicant ver.1.22474487139….’ zuigt je even weg van corona, een sprookjesachtige wereld in
Dé kracht van videogames is vaak dat ze je aandacht helemaal kunnen opslorpen, dat ze je meenemen naar een andere wereld, dat je even kan ontsnappen aan de realiteit. En laat dat iets zijn wat NieR Replicant ver.1.22474487139…. heel goed lijkt te kunnen. Met dank aan een gezonde dosis verbeeldingskracht en wondermooie muziek. -
-
TV
Aftellen naar ‘Love Island’ met exclusieve reünie-afleveringen op Streamz
Nog elf dagen wachten en dan gaat het nieuwe seizoen van ‘Love Island’ van start op Streamz. Tijd voor een terugblik, moet de streamingdienst gedacht hebben. Vanaf donderdag is er dan ook ‘Love Island: Rewind’, een reeks van vijf exclusieve reünie-afleveringen. -
Livios
Uitgedroogd gazon voorkomen? Tuinexpert geeft 5 tips: “Gazonsproeiers zijn niet efficiënt”
Droge zomers eisen hun tol in Vlaamse tuinen. Wanneer de regen uitblijft en de temperaturen stijgen, worden onze gazons dor. Van die groene grasmat blijft dan al snel niet veel meer over. Bouwsite Livios vroeg aan tuinexpert Bart Verelst van Groen Groeien hoe je een dor gazon kan voorkomen. -
gamereview
‘Spacebase Startopia’ belooft galactische droom, maar in de praktijk ruim je vooral afval van aliens op
De zogenaamde sim- of managementgames piekten zo ergens rond de millenniumwisseling. Vandaag zijn ze aan een voorzichtige comeback bezig. Met onder andere deze Starbase Startopia, die het je aliens naar hun zin laat maken in ruimtestations. Gekke jongens die aliens, en verdomd veeleisend … en blind voor vuilnisbakken … en … ach breek me de bek niet open. -
games
Waarom games in pixelgraphics blijvers zijn
Met gloednieuwe games als Cathedral, Cyber Shadow en Olija, en een nieuwe uitbreiding voor topper Children of Morta, blijven games met een pixelgraphic-esthetiek enorm populair. Ook al creëren gameontwikkelaars al zo’n tien jaar games met die nostalgische toets. Wat maakt er een blijver van?
0 reacties
Resterende karakters 500
Log in en reageer