GAMEREVIEW ‘Super Mario 3D World + Bower’s Fury’: een nieuw oudje plus Godzilla van de ‘dark side‘

Deze game voor de Nintendo Switch bevat eigenlijk twee verschillende titels: Super Mario 3D World verscheen in 2013 al voor de Wii U, maar Bowser’s Fury is een nieuw apart avontuur met deels dezelfde spelmechanieken. Een uitbreiding, zeg maar. Maar dan eentje waarin Mario kan veranderen in een gigantische kat. Miauwkes!

Dat kattenkostuum was in een kleinere versie ook een van nieuwigheden in Super Mario 3D World. Het laat je toe obstakels te beklimmen en naar vijanden en objecten te klauwen, iets wat allemaal heel mooi geanimeerd wordt. Sprongen goed timen in de kleurrijke 3D-wereld kan wel lastig zijn, ook omdat je geen controle hebt over de camera. Dat zou ook niet praktisch zijn, aangezien je de game nu ook online met tot vier tegelijk kan spelen. En zelfs al met zijn tweetjes kan je al eens ambras krijgen omdat de ene speler te snel gaat en de andere achterlaat - nogmaals sorry, schat.

Het loont alleszins de moeite om eens om het hoekje te kijken of hoger te klimmen dan het standpunt dat de camera je toont, want deze game zit uiteraard weer vol verborgen objecten. Zeker in de eerste wereld voel je de geest van de eerste Super Mario Bros., met deels dezelfde vijanden, ondergrondse kamers en verborgen uitstapjes naar de wolken. Tussen de verschillende levels wandel je rond op een soort plattegrond, die onder meer met de paddenstoelenhuisjes knipoogt naar Super Mario Bros. 3.

Terwijl Super Mario World 3D nog wat aanvoelt als een platformgame in 3D, trekt Nintendo de omgeving veel verder open in het ongeveer vier uur lange Bowser’s Fury. In deze open wereld met verschillende eilandjes bepaal je het camerastandpunt zelf, waardoor je toch vaak met de camera achter Mario zal spelen. Hoewel de besturing hetzelfde is, voelt de game daardoor toch heel anders aan. Ook heel anders is dat je hier niet met meerdere volwaardige spelers aan de slag kan, maar een vriend kan wel beperkte acties uitvoeren als Bowser Jr. Speel je alleen, dan kan je hem met een druk op het scherm positioneren als opstapje of komt hij met zijn vreemde vliegmachientje van pas om sommige verborgen objecten te onthullen.

Bowser’s Fury is geregeld ook best duister voor een Mario-game, met papa Bowser die zich Godzilla van de dark side waant en geregeld opduikt om vuur te spuwen en het lava te laten regenen. Mario en Jr. moeten duistere drab verdrijven door vuurtorens te bereiken en zo het licht weer in de wereld te laten schijnen. Verzamel je genoeg kattebelletjes, dan groeit Mario ook uit tot een enorme kat zodat Bowser tegenover iemand van z’n eigen grootte staat. Het ziet er wel geweldig uit, maar de gameplay is nu ook weer niet echt speciaal.

Dat laatste is misschien de belangrijkste kritiek op deze games. Net doordat de games voortbouwen op een lange traditie, zou je kunnen zeggen dat je het allemaal wel al eens gezien hebt en dat het meer van hetzelfde is. Maar dan gooit Nintendo er weer een nieuwe twist tegenaan of klief je door het water op Plessie, een soort plesiosaurus-Yoshi, en dan ben je dat snel weer vergeten. Super Mario 3D World en Bowser’s Fury zijn twee toppers die je met een gerust hart kan kopen.