Sinds Disney zich over de Star Wars-franchise ontfermt, is voor ons de rek een beetje uit a galaxy far, far away, althans wat de bioscoopfilms betreft. De jongste films rond de erven-Skywalker volgen een spectaculair uitziende maar repetitieve format: ruimtestrijd, lichtzwaardgevecht, romantische/familiale ontknoping en repeat. Met de voorlopig laatste spin-off - fingers crossed - Solo, A Star Wars Story als tenenkrullend vervelend dieptepunt.  dat The Rise of Skywalker niet nog meer van hetzelfde biedt.

Gelukkig is het ‘m niet alleen in de filmzaal te doen. De televisiereeks The Mandalorian, die zich ook afspeelt in het Star Wars-universum, is bij ons nog niet te zien maar wordt internationaal lovend onthaald.

En ook voor gamers is er nog eens nieuws. Eindelijk. De oogst was de voorbije jaren bepaald mager te noemen. Sinds 2014, toen Electronic Arts van Disney de licentie kreeg voor de Star Wars-games, zagen alleen Star Wars Battlefront I en II het licht.

Een schril contrast met de decennia voordien. Vanaf Star Wars: A New Hope uit 1977 was het onophoudelijk nieuwe Star Wars-games beginnen te regenen. Logisch, want de jongetjes (ja, het waren hoofdzakelijk jongetjes) die van de Star Wars-films hielden, die hielden ook van gamen.

Gevolg? Lunapark-titels en consolegames, strategie en avontuur, shooters en nog veel meer shooters. Rogue Squadron. Star Wars Racer. Empire At War. Knights of the Old Republic. X-Wing vs. TIE Fighter. De overvloed aan games die de hongerige doelgroep moest voeden, leidde tot wisselende kwaliteit. Met een mislukt avontuur als toetje: Star Wars Galaxies werd een peperdure flop, en de zoveelste game die er niet in slaagde om World of Warcraft het vuur aan de schenen te leggen.

Daarna volgden dus vijf jaar van bijna-leegte. Dat zorgde ervoor dat de verwachtingen rond Star Wars Jedi: Fallen Order strakker gespannen stonden dan de inktzwarte bodysuit van Darth Vader.

We kunnen kort zijn: Star Wars Jedi: Fallen Order lost de verwachtingen in.

Deze single player-avonturengame past chronologisch tussen de films Revenge of the Sith (2005) en A New Hope (1977). Een donkere periode waarin de rebellen nog maar in hun kinderschoenen staan en de Jedi, die over orde in het universum waken, zo goed als uitgeroeid zijn.

Centraal in het verhaal staat Cal Kestis, een jonge Padawan die zich gedeisd moet houden na het vernietigen van de Jedi-orde. Dat lukt aardig: hij leidt een onopvallend leventje als arbeider op een sloopwerf voor ruimteschepen, op de sombere planeet Bracca. Tot een incident hem dwingt om te onthullen dat hij over bijzondere krachten beschikt. Cal moet op de vlucht slaan voor de inquisiteurs van het Rijk, die vastbesloten zijn om elk restantje Jedi uit het sterrenstelsel weg te vagen.

Wat volgt is een ruimte-avontuur met adrenalinemomenten die we in de filmzaal al veel te lang gemist hebben. Al van in de openingssequentie word je binnengetrokken in een overtuigend en indrukwekkend universum - de manier waarop het ruimteschip de Mantis zijn intrede doet in het verhaal hoort thuis in de betere Hollywoodsequentie. 

De personages zién er niet alleen geloofwaardig uit, dankzij een op hoog niveau spelende cast van stemacteurs klinken ze ook alsof je naar een nieuwe - en eindelijk weer interessante - Star Wars kijkt. Met een speciale vermelding voor Cameron Monaghan (bekend van series als Shameless en Gotham), die een heel sterke Cal neerzet. De koddige droid BD-1 (het blijft Star Wars, tenslotte) krijg je op de koop toe.

Maar de echte ster van deze game, dat is de actie. Stormtroopers aan mootjes hakken en laserstralen terugkaatsen met je laserzwaard: in Star Wars gebeurt het al 40 jaar en het blijft vandaag even entertainend. Met The Force heeft hoofdpersonage Cal nog een heel ander arsenaal in huis: die kosmische kracht helpt bijvoorbeeld om vijanden te vertragen of hen omver te duwen. Na verloop van tijd krijgt hij nog meer technieken in de vingers.

De actiemomenten zijn zeker in het begin niet erg moeilijk. Een eens je de controls in de vingers hebt, lijken ze zelfs wat saai en repetitief. Maar dat duurt niet lang. Naarmate Cal meer opdrachten tot een goed einde brengt en meer vijanden doodt, wordt hij sterker in The Force, en wordt hij handiger met het lichtzwaard. Daardoor kan hij dan weer uit steeds meer moves en speciale effecten kiezen, waardoor de gevechten altijd leuker worden. De vijanden worden tegelijk moeilijker, waardoor je goed moet kiezen hoe je vecht. Je afweer goed timen en je op tijd uit de voeten maken is minstens even belangrijk als aanvallen. Ook de keuze van het juiste lichtzwaard is cruciaal. Wie zich halsoverkop in de strijd stort, haalt het niet.

Ook als er niet gevochten wordt, zit deze game vol sterke actiemomenten. Klimmen, springen, je op tijd laten vallen: het geeft deze game de charme van de actie-avonturen die je bijvoorbeeld terugvindt bij Lara Croft in de Tomb Raider-franchise.

Terwijl je al die lol beleeft, blijft wel het gevoel knagen dat er iets niet helemaal pluis zit in de manier waarop de ontwikkeling van je personage verloopt. Een Jedi die sterker wordt in The Force door te doden: helemaal in lijn met het Star Wars-canon is dat natuurlijk niet. Want zijn woede en haat niet net de vijand van de bewakers van het universum, in plaats van hun kracht? Het is een bedenking die je van je af moet zetten als je ten volle van de actie wil genieten.

Maar genieten, dat doe je hoe dan ook. De wondermooie esthetiek van deze game, de geweldige actiemomenten en een aantal echt verrassende plotwendingen klikken prima in elkaar, met een even meeslepende als uitgebalanceerde titel tot gevolg. 

De eindconclusie kan alleen maar zijn: topgame.

Star Wars Jedi: Fallen Order is verschenen voor PC, PlayStation 4 and Xbox One. 

Tip: Vergelijk de prijzen voor Star Wars Jedi: Fallen Order op Tweakers.be