GAMEREVIEW. ‘Hyrule Warriors: Age of Calamity’: zelfs echte Zelda-fans kopen dit beter niet aan volle prijs

Het verhaal speelt zich af tijdens een periode waarnaar regelmatig wordt verwezen in ‘Breath of the Wild’. Hyrule, het koninkrijk waarin prinses Zelda en de ridder Link leven, wordt plots overspoeld door monsters, onder leiding van Calamity Ganon. Samen met helden uit de verschillende regio’s van het rijk proberen Zelda en Link te achterhalen wat er net gaande is en hoe de dreiging te stoppen valt. Ze maken daarbij gebruik van ‘divine beasts’: grote robotachtige dieren die bestuurd worden door de corresponderende held.

Je begint het spel als Link en naarmate je vordert in het spel kan je ook aan de slag met Zelda zelf en helden als Urbosa de Gerudo en (mijn favoriet) Daruk de Goron. Elk van hen heeft een eigen speelstijl waarmee je hordes aan monsters van de kaart veegt. Voor wie bekend is met de ‘Diablo’-games van Blizzard komt dit vast bekend voor.

Als grote fan van die reeks games is ‘Age of Calamity’ wel wat teleurstellend. Het spel lijkt niet voldoende goed afgesteld te zijn op de Nintendo Switch, want iets te vaak naar mijn zin viel me op dat er haperingen waren. Zeker bij grote veldslagen, zoals zelfs het openingsgevecht, kon de console niet volgen.

Ook zijn de tegenstanders niet altijd even intelligent gemaakt. De kleinere monsters staan erbij voor Piet Snot en wachten op je om omver gemaaid te worden. Er staat gewoonlijk wel een grotere ‘boss’ bij, die de ontwikkelaars moeilijker te verslaan hebben gemaakt. Hierdoor mist over het algemeen de voldoening die je wel ervaart bij onder andere ‘Breath of the Wild’ of ‘Diablo III’. Hectisch is het vaak wel, dus als je vooral genoot van de rust bij de vorige Zelda-game, raad ik je aan eerst de gratis demo uit te proberen die te vinden is in de eShop.

Na ruim vijftien jaar te hebben gespendeerd in de wereld van ‘Age of Calamity’ ben ik er nog niet uit of ik de verhaallijn voldoende goed vind. Je moet het namelijk bijna exclusief hebben van de cutscenes om echt iets te weten te komen over de personages en het conflict dat Hyrule verscheurt. Tijdens het gamen zelf is het vooral een kwestie van de soms repetitieve taakjes uitvoeren.

Gelukkig zijn die cutscenes zoals in ‘Breath of the Wild’ weer om duimen en vingers van af te likken. Ontwikkelaar Omega Force heeft hier de kanonnen bovengehaald, vaak letterlijk. Blijkt dat de verschillende rassen die samen strijden tegen Het Kwaad, met hun gigarobots ideaal materiaal zijn om actievolle pareltjes te maken. Het is ook hier waar de personages echt tot leven komen, net als hun interne strubbelingen. Maar niets geeft me de indruk dat ik meer ga bijleren over de wereld van Hyrule en de inwoners ervan dan ik bij het spelen van ‘Breath of the Wild’ deed. Laat je dus niet vangen door de marketeers!

Ondertussen bijna vier jaar geleden bracht Nintendo ‘The Legend of Zelda: Breath of the Wild’ uit. Geliefd door recensenten, werd de game een enorm succes. De game werd samen met de Switch-console gelanceerd en was zodanig populair dat de gefaalde Wii U slechts een nare herinnering werd. 

Een vervolg op ‘Breath of the Wild’ is ondertussen in de maak. Na een jaar hebben we niet meer gezien dan een eerste trailer. Logisch dat op vier dagen tijd de game drie miljoen keer over de toonbank ging. Een record voor dit soort hack-en-slash games. 

‘Hyrule Warriors: Age of Calamity’ vult het zwarte gat waarin je valt na het uitspelen van ‘Breath of the Wild’ niet op. Sterker nog, door de tegenvallende technische kwaliteit zou ik er niet de volle prijs van 59,99 euro voor betalen. Beter wacht je op korting in de Nintendo eShop of gebruik je je ecocheques om het tweedehands op te pikken in de lokale gamewinkel. Of je kan een andere open world game als ’Immortals: Fenyx Rising’ spelen.