De emotionele boodschap van mevrouw Romain Grosjean nadat haar man door het oog van de naald kroop

De journaliste Marion Jollès-Grosjean, getrouwd met de coureur sinds 2012 en mama van drie (Sacha (7), Simon (5) en Camille (2)), postte vannacht al volgend bericht op Twitter. “Als we de dringende woorden gezegd hebben, de nuttige woorden, om onze kinderen te beschermen, ontbreken de andere voor onszelf. Gelukkig redden schilden van liefde superhelden”, zo stond er - vrij vertaald - te lezen. Een poëtische boodschap, die vanochtend navolging kreeg op haar Instagrampagina. 

“Het spreekt voor zich dat ik vannacht geen oog heb dichtgedaan", begon ze daar. “En om eerlijk te zijn, weet ik ook niet echt wat ik hier moet neerschrijven. Ik weet gewoon dat het oké is om íets te schrijven. Dat heeft me altijd al geholpen. Hoe dan ook... Vanmorgen ga ik niet liegen, de woorden komen maar moeizaam. Dat zal hem aan het lachen maken, hij die weet hoe spraakzaam ik ben. Hij precies aan wie ik altijd zo veel heb geschreven.”

“En dan wist ik ook nog niet welke foto ik moest posten. Welk beeld van gisteren moet je bijblijven? Dat van de vlammen? Dat van hem, ondersteund door zijn redders? Het wrak van zijn auto? ’t Is een beetje lukraak dit beeld geworden. Omdat we allebei hetzelfde t-shirt dragen van de GP2. Het shirt waar ik soms nog in slaap. Ik had liever het woord ‘superheld’ zien staan in plaats van ‘kampioen’, maar als het moet dan laten we dat nog wel aanpassen. Dan laten we het op maat maken. Voor de kinderen, want op die manier krijgen we het onverklaarbare toch verklaard.”

“Op Twitter had ik het over nuttige en dringende woorden, vooral om hen te beschermen. Ik noemde het ‘een schild van liefde’, dat hem had beschermd. Vandaag zal het nodig zijn om andere formuleringen te vinden. Andere verstandige zinnen, om onze gevoelens te uiten. We zullen ze samen vinden. Woorden van dankbaarheid, voor de mannen van de medical car. Woorden van vriendschap, voor Jean Todt en zijn onfeilbare menselijkheid. Woorden van dankbaarheid voor jullie allemaal, jullie die steun, genegenheid en affectie hebben getoond.”

“Bedankt ook aan de familie van Jules Bianchi; aan zijn vader Philippe, aan wie ik steeds weer denk. Aan Jules zelf. Aan Kevin Magnussen, voor zijn woorden. (...) Aan hen die ik vergeet, vergeef het mij”, klonk het onder meer, waarna ze zich nog een laatste keer tot haar eigen inner circle richtte. “Dank aan onze kinderen, die hem uit de brand hebben geduwd. Dank aan zijn moed, zijn meedogenloosheid, zijn kracht, zijn liefde en zijn fysieke training, die hem waarschijnlijk in leven hielden. Er was gisteren niet één wonder nodig, maar meerdere. Knuffel”