Redactrice Sophie:Twee jaar geleden kreeg ik het in mijn hoofd dat ik een marathon wilde lopen. Ik had meteen al een idee van hoe die dag er moest gaan uitzien. Een koele lentedag, ergens in een sfeervolle stad in het buitenland (het werd uiteindelijk een uitzonderlijk hete lentedag in Rotterdam, maar dat geheel terzijde). Of ik al aan mijn maandstonden gedacht had, vroeg mijn toenmalige coach. Euhm, nee? Nochtans een belangrijke factor, zo blijkt. Samen met dat bloed verlies je ook ijzer, en laat je nu net dat hard nodig hebben tijdens een afstand van 42 kilometer. Had ik nooit bij stilgestaan, en daar ben ik niet alleen in. Want los van de reclamespotjes, waarin de doorsnee menstruerende vrouw blijkbaar plots een onweerstaanbare drang voelt om een balletje te slaan in een spierwit tennisrokje, werd het – nu ja – verband tussen onze maandelijkse hormoonschommelingen en sporten tot nu toe bitter weinig in beeld gebracht.