Enkele weken geleden bond de Gentse neuropsycholoog Michael Portzky de kat de bel aan toen hij in een open brief de wildgroei aan burn-outcoaches aan de kaak stelde. "De grootste charlatan kan zich burn-outcoach noemen", klonk het. Omdat het beroep niet beschermd is, zijn diploma's niet verplicht. "Patiënten kunnen bovendien nergens terecht met klachten."

Uw krant onderzocht de sector en stelde vast dat de behandeling van burn-out een industrie is geworden waar niemand nog vat op heeft. Met alle gevolgen van dien.

De Vereniging van Erkende Stress- en Burn-outcoaches (VESB) wil nu actie ondernemen tegen bedriegers. "Een minderheid verpest ons imago", zegt voorzitter Annita Rogier. "Daarom hebben we beslist om een onafhankelijk tuchtorgaan op te richten waar patiënten met klachten terechtkunnen. We bestuderen dat met een jurist en zullen ook externe experts aantrekken." De VESB bestaat nog maar enkele maanden, maar telt al meer dan 200 leden. Coaches die zich aansluiten, moeten een gedragscode ondertekenen. Overtreden ze die, dan riskeren ze binnenkort vervolging door de tuchtcommissie.

Neuropsycholoog Portzky is voorzichtig positief. "Het is lovenswaardig dat de sector zichzelf wil reguleren. Al zou het meer juridische waarde hebben als ook de overheid zich engageert."

Wij belden tien life- en burn-outcoaches en presenteerden hen dezelfde klachten. In onze Pluszone leest u wat we leerden uit ons onderzoek.