Beyoncé belandde met een zwangerschapsvergiftiging in het ziekenhuis: wat is dat precies?

“De gezondheid van mijn kinderen was in gevaar. We hebben wekenlang doorgebracht op de intensive care voor pasgeborenen,” vertelde de Amerikaanse zangeres onlangs aan Vogue ter ere van haar covershoot voor het septembernummer van het blad. Door de aandoening moest haar tweeling, Sir en Rumi, met een keizersnede ter wereld komen en kon zij een maand lang het bed niet uit.

Een zwangerschapsvergiftiging, of in medische termen pre-eclampsie, is een combinatie van een te hoge bloeddruk en eiwitverlies via de urine. Ook is de placenta niet goed doorbloed. Het kan een gevaarlijke complicatie zijn, voor zowel moeder als kind. Pre-eclampsie leidt namelijk vaak tot groeivertraging en vroeggeboorte van het kind. In het ergste geval kan de moeder er zelfs aan overlijden. Bij een op de vier vrouwen die tijdens of kort na de zwangerschap sterft, is de doodsoorzaak pre-eclampsie. Het komt bij 3 tot 5 procent van de zwangere vrouwen voor, vooral dan bij zij die voor het eerst een kindje krijgen.

Wel kan de aandoening, mits een goede prenatale controle, anno 2018 meestal tijdig gediagnoticeerd worden. Een stijgende bloeddruk, oedeem (vochtophopingen) in het aangezicht, de handen en de voeten en ernstige hoofdpijn tijdens de tweede helft van de zwangerschap zijn de belangrijkste alarmsignalen.

Tot voor kort was de oorzaak van een zwangerschapsvergiftiging niet bekend, maar daar brachten onderzoekers van UHasselt en Ziekenhuis Oost-Limburg in maart dit jaar verandering in. Volgens het onderzoek is de oorzaak een foute aanpassing van het bloedvatenstelsel bij de moeder in de eerste maanden, waardoor ze niet bestand is tegen een normale vochttoename tijdens de zwangerschap.

“Elke vrouw maakt tijdens de zwangerschap gemiddeld drie liter extra lichaamsvocht aan. Dat vocht bevindt zich hoofdzakelijk in de bloedbaan en belast het hart- en vaatstelsel. Bij sommige vrouwen heb je al vroeg in de zwangerschap foute aanpassingen van de bloedvaten, waardoor die vochtbelasting te hoog wordt. Het hart, de slagaders of de aders zullen daardoor steeds abnormaler functioneren, wat op den duur leidt tot hoge bloeddruk of tot een verminderde groei van de baby”, aldus UHasselt/ZOL-onderzoekster Sharona Vonck.

De behandeling wordt voornamelijk bepaald door de ernst van de ziekte. Rust en medicatie om de bloeddruk te stabiliseren zijn de eerste maatregelen die worden genomen. De enige definitieve behandeling is het kind geboren laten worden. In extreme gevallen zal de zwangerschap dan ook vroegtijdig beëindigd moeten worden, als er bijvoorbeeld ook sprake is van eclampsie, waarbij de zwangere vrouw stuiptrekkingen krijgt. Al hoeft dat tegenwoordig meestal niet meer zo ver te komen.