Het omkopen van Macaulay en sneeuwpuree: tien weetjes om 30 jaar ‘Home Alone’ te vieren

“Hij was zo geweldig in ‘Uncle Buck’”, legt casting director Janet Hirshenson uit. “Hij had al op Broadway gestaan, dus hij was best bekend in New York. John Hughes (de scenarioschrijver, red.) zag hem in ‘Uncle Buck' en schreef dan ‘Home Alone’ voor hem. Ik heb snel even naar andere kinderen gekeken, maar er was niemand zo geweldig als Macaulay." 

Eigenlijk hadden de makers van ‘Home Alone’ een andere actrice in gedachten voor de rol van Kate, de mama van Kevin: Elizabeth Perkins, de echtgenote van cinematograaf Julio Macat. Maar haar schema bleek uiteindelijk toch te druk. “Ken je de film ‘Big’?" vraagt Julio. “Elizabeth Perkins speelde daarin de vriendin, Susan. We hadden elkaar nog niet ontmoet. John Hughes vroeg haar om de rol van Catherine O’Hara te spelen, maar ze kon niet: ze had het te druk." 

Het huis van de McCallisters ziet er uit als een ultiem kersthuis, met overal decoratie, tot het behang toe. “Het behangpapier moest een specifieke kleur rood en groen hebben, en er moesten bessen opstaan .. Eens die kleuren gekozen waren, zijn we helemaal losgegaan”, vertelt set designer Daniel Clancy. “De stoelen moesten in die kleur rood en groen, het tapijt, de gordijnen." Maar die specifieke keuzes zorgden ook voor problemen. “Toen het behangpapier verwoest werd, hadden we niet genoeg voor de rest van de scènes. Dat was even eng. Het was aangekocht, maar we konden het niet op tijd krijgen. Dus moesten we soms rond de kapotte plaatsen heen filmen. Niet eenvoudig." 

Wie goed kijkt, kan in de film enkele verrassingen vinden. Zo lieten de cast en crew her en der foto’s van hun familieleden achter. “We zijn daar allemaal schuldig aan", geeft Daniel toe. “Zo zitten er foto’s van mijn mama en papa in de film. Het rekwisietenteam vond het erg grappig om dingen van henzelf in de film te smokkelen." Ook de familieleden van regisseur Chris Columbus zijn in de film te zien, in het echt dan. “Zijn zus, zijn schoonzussen, zijn schoonvader ... Zijn schoonvader is een van de agenten. Het was echt iets van de hele familie, heel schattig." 

“We waren aan het wachten op sneeuw, maar die kwam maar niet", legt Daniel uit. “Daarom moesten we sneeuw maken. De eerste keer gebruikten ze een soort van aardappelvlokken, eigenlijk letterlijk instant-puree. Dat werkt geweldig tot het nat wordt. En twee dagen later, als het weer wat warmer is, begint het héél erg te stinken. Dat was grappig.” Al had de sneeuwpuree ook z'n voordelen: “Je kan in de plaats ook schuim gebruiken, maar wanneer de wind waait, vliegen de bubbels door de lucht. En het is erg winderig in Chicago, dus aardappelvlokken waren de tweede beste oplossing", zegt cinematograaf Julio. “Er waren zoveel dingen om je zorgen om te maken, dat de geur van de puree nogal laag op m'n lijst stond." 

Macaulay was pas tien jaar oud toen hij Kevin speelde, wat ervoor zorgde dat hij niet echt lang aan een stuk kon filmen. Daarom moesten ze soms erg hun best doen om hem te overtuigen om verder te spelen. “Macaulay kreeg niet echt veel betaald, omdat het z'n doorbraakfilm was”, vertelt producent Tarquin Gotch. “Hij kreeg wel een mooie som, maar die ging natuurlijk naar de ouders. Macaulay had dus niet echt veel cash geld bij zich. Wanneer het einde van de dag naderde en de tijd beperkt was, durfde het wel eens gebeuren dat hij omgekocht werd met geld, om zo te proberen om de scène snel op te nemen." 

Acteur Joe Pesci staat vooral om z'n gangster-rollen, in onder meer ‘Goodfellas’ en ‘Once Upon a Time in America’. Dat zorgde wel eens voor problemen op de set. “Joe Pesci was zo gewend aan drama, dat deze komedie voor hem een uitdaging was", zegt Julio. “Hij werkt samen met Scorsese, hij is dus erg gespannen. Hij vond de dialoog soms wat zwak. Maar het moeilijkste voor hem was dat hij niet kon vloeken. Wat hij eigenlijk wilde zeggen was: ‘dit fucking ding, dat klote ding’, maar dat kon natuurlijk niet. Hij worstelde dus met hoe hij niét Joe Pesci moest zijn. Een constante worsteling." 

Een memorabele scène in de film is wanneer er een tarantula over het gezicht van Daniel Stern kruipt. Een grappig moment, vindt set designer Daniel. “We hadden een professionele trainer ingehuurd om de tarantula te trainen, maar dat is onmogelijk", zegt hij. “Vlak voor we begonnen, zei Daniel Stern tegen de trainer: ‘Je hebt die tarantula getraind, nee? Het heeft geen vergif, toch?' En de trainer antwoordde: ‘Dat weten we eigenlijk niet, dat kunnen we op geen enkele manier te weten komen.' Heel geruststellend. En dus antwoordde Daniel: ‘Maar het zal me niet steken, toch?' Waarop de trainer: ‘We zijn niet zeker eigenlijk, soms schrikt hij.’ Dus heeft Daniel de stunt gedaan zonder dat hij wist of hij in z'n gezicht gestoken zou worden, of wat dan ook. Er kwam dus échte angst bij kijken.”

Devin Ratray, die Buzz (de vervelende broer van Kevin) speelt, wordt nog steeds geconfronteerd met z'n rol. “Mensen zeggen: ‘Ik haatte je, ik haatte je echt’. En dan zeg ik: ‘Dank je, dank je. Dat betekent dat ik het goed gedaan heb.' Maar dan blijven ze verder gaan: ‘Nee, serieus. Je was echt een klootzak.‘” Maar Devin kan wel om met de reacties: “Ik begrijp het wel, en ik word er niet door beledigd. Het is gewoon een bewijs van de kracht van die film en hoe mensen er emotioneel op hebben gereageerd, meer dan bij heel wat andere films." 

Nu de film dertig jaar oud is, wil Disney een remake van de legendarische kerstfilm maken. Maar regisseur Chris en producent Tarquin staan daar niet om te springen. “We hebben met Macaulay Culkin magie kunnen maken", zegt Tarquin. “Ik denk dat een andere kindacteur onder enorme druk zou komen te staan en dat is oneerlijk. Het is beter om nieuwe verhalen te schrijven en iemand nieuw in te huren. Maar ze willen gewoon tickets verkopen met de naam ‘Home Alone’. Ik begrijp waarom het gebeurt, maar ik wil mensen echt vragen om het niet te doen.”