In onze contreien is het niet gebruikelijk, maar in het buitenland komt het steeds vaker voor: moeders weigeren om na de bevalling de navelstreng te laten doorknippen en wachten liever tot die vanzelf opdroogt en afvalt. De baby blijft intussen verbonden met de placenta, en dat kan tot tien dagen duren.

Het klinkt vies, maar er zit wel degelijk een mooie filosofie achter. Moeders die voor lotusgeboortes kiezen, menen dat het een traumatische en pijnlijke ervaring is voor de baby als de navelstreng meteen na de geboorte wordt doorgeknipt. De baby is er immers negen maanden lang mee verbonden geweest, en als je die band op natuurlijke wijze laat verbreken, geef je de baby de kans om op zijn eigen manier ter wereld te komen. En als extra pluspunt krijgt het kind de laatste restjes voedingsstoffen van de placenta.

Snelle ontwikkeling
Heel erg praktisch is het wel niet, getuigt ook de Australische Kim Vale. "Het was wat moeilijk om de baby te manoeuvreren met de placenta, en ik had ook schrik dat de baby zou vallen als ik de placenta uit mijn handen liet glippen. Maar we waren zo voorzichtig met haar, dat ik ervan overtuigd ben dat we mijn dochter op een rustige manier ter wereld lieten komen. We hebben haar niet gepusht. Ze was heel kalm na de geboorte en huilde nauwelijks." Veel moeders rapporteren ook dat hun lotusbaby's achteraf een snelle fysieke ontwikkeling kennen en zeer alert zijn.

Maar hangt daar dan geen geurtje aan? Jawel: de afstervende placenta ruikt na een paar dagen niet meer zo fris en begint er ook wat onsmakelijk uit te zien. Maar daar gaan de moeders erg inventief mee om: ze bestrooien de placenta met kruiden en bloemen tegen de geur, en pakken die zo mooi mogelijk in om ze aan het zicht te onttrekken.