Stefaan (37) zet ‘Eventing’ op de kaart met Belgische Kampioenstitel: “Geen kwestie van een goed ruiter of een goed paard, wel van een klik tussen beide”

De paardentrailer voor de deur alsook een paardenstal en een piste in de tuin verraden dat het gezin van Stefaan De Pauw en Angelique Bekaert uit Erpe leeft voor de paardensport. “Die trailer is er nog maar een jaar, maar betekent zoveel meer comfort voor de paarden en vooral voor ons. Eigenlijk is het een mobilhome waarmee we ook onze paarden kunnen vervoeren.”

Die paarden krijgen bij wedstrijden een comfortabele stal. “En tot voor kort behielpen wij ons in een tentje.” De professionalisering, nadat vijf jaar eerder in de tuin een paardenstal en piste verrezen, zijn oorzaak of gevolg van de steeds betere resultaten die Stefaan neerzet. “Ik mag niet klagen, maar eigenlijk gaat het om een langzaam proces waarbij ik via de gewestelijke wedstrijden langzaam opschoof naar de nationale en sinds kort ook internationale wedstrijden.”

Daarmee treedt Stefaan, beroepshalve aan de slag als sitemanager bij AC Materials betoncentrale aan het vroegere De Dijcker in Vlierzele, niet in de voetsporen van de familie. Toch is de paardenmicrobe een familiaal gegeven. “Mijn vader was actief in de banksector en hobbyboer. Zo kwamen mijn twee zussen en ik zelf in contact met paarden en pony’s.” Dat de vader van Stefaan mede-oprichter was van ruitvereniging LRV Levarde in Erpe hielp eveneens.

“Voor mijn eerste communie kreeg ik mijn eerste pony en die zadelde ik voor het eerst toen ik een jaar of negen was. Op mijn vijftiende ruilde ik de pony in voor een paard en sindsdien is er bijna geen dag dat ik niet in het zadel zit.” Iets dat absoluut noodzakelijk is om het vertrouwen tussen ruiter en paard op te bouwen, te behouden en te verbeteren. “Ik train minstens een uur per dag en daarnaast is er heel wat werk aan het onderhoud en de verzorging van onze dieren.”

Daarvoor kan Stefaan gelukkig rekenen op de hulp van partner Angelique. “Als dochter van voormalige Manege De Hoefslag in Erondegem zijn paarden ook haar niet vreemd.” Het hoeft evenmin te verwonderen dat dochter Sienna (9) eveneens gebeten is door de paardensport. “Komend weekend rijdt ze met haar pony een eerste competitiewedstrijd.” Die wedstrijd is nog in niets te vergelijken met de wedstrijden die Stefaan voorgeschoteld krijgt in de discipline ‘Eventing’, voorheen ‘Military’ genoemd.

“Onze wedstrijden bestaan uit drie disciplines: een deel dressuur tussen kegels, een deel cross country waarbij over een afstand van 2 à 3 kilometer over een 30-tal hindernissen moet springen en een jumpingproef.” Daarbij komt het er vooral op neer een zo foutloos mogelijk parcours af te leggen. “Diegene met de minste strafpunten wint.” De combinatie van drie disciplines vraagt dan ook trainingen op drie onderdelen alsook een ruiter en paard die over de drie disciplines heen het beste zijn.

De overwinning toeschrijven aan ruiter of paard is bijgevolg onmogelijk. “Een goede ruiter en een goed paard alleen volstaan niet. Het is de combinatie tussen beide. Het moet klikken en er moet voldoende vertrouwen zijn. Anders lukt het niet.” Maar dat is geen probleem voor Stefaan en zijn paard Kwinto van ’t Wijwater - een ludieke verwijzing naar de bijnaam van de omgeving rond het spoorwegviaduct langs de Rooseveltlaan waar Stefaan opgroeide – die gefokt werd uit het allereerste paard van Stefaan.

Dat dier is intussen 12 jaar oud waardoor stilaan gewerkt wordt aan de voorbereiding van een volwaardige opvolger. “Maar ook dat is een afstammeling van mijn allereerste paard.” Voor de nieuwkomer in actie mag komen, blijft Stefaan voorlopig wel Kwinto trouw. “Met hem klikt het momenteel perfect en wellicht helpt de behaalde titel ons nu aan een selectie van het Europees Kampioenschap en kunnen we ons nu toeleggen op de hoogste categorie van viersterwedstrijden.”