In een dolle ambiance namen de Lions meteen het initiatief. In de tweede minuut kregen de Lions al een strafcorner. Tom Boon schoot, de 36-jarige Spaanse doelman Quico Cortes redde. Daarna toonde Cortes zich nog eens op een deviatie van Nicolas de Kerpel, de waardevolle Lion die in elke linie kan ingezet worden. In de tiende minuut was het dan voor de eerste keer raak voor de Lions. Knokkertje Victor Wegnez haalde de achterlijn, John-John Dohmen rondde zijn voorzet af. Dohmen is 31 jaar, was er als enige Red Lion reeds bij op het EK 2005 in Leipzig en werd in 2016 verkozen tot beste speler van de wereld. Op het WK in India moest een zieke Dohmen het toernooi verlaten. Dat hij veertien jaar na zijn EK-debuut scoort in een EK-finale in eigen land is voor Dohmen een geweldige bekroning.

Niet dat de Spanjaarden niets deden in het eerste kwart. Ze kregen twee strafcorners, maar België is Nederland niet. In halve finale scoorden de Red Sticks drie op vier op pc, nu werd het over de ganse wedstrijd nul op zes.

In het tweede kwart ging het snel: Gauthier Boccard vond in de zeventiende minuut Florent Van Aubel en de tovenaar pikte zijn doelpunt mee: 2-0. Een minuut later kregen de Lions een derde strafcorner. Tom Boon schoot genadeloos binnen: 3-0 en wedstrijd gespeeld. In hockey kan veel, maar de Spanjaarden wisten toen al dat ze voor een hopeloze opdracht stonden. Aan de Belgische hockeymachine is niets te doen. Uitgerekend Manu Stockbroekx, samen met Dohmen de pechvogel op het WK in het Indische Bhubaneswar, maakte het feestje in de eerste helft compleet. Een mooie actie, een knap schot en 4-0. Stockbroekx had het na het WK – hij viel in de tweede match tegen India geblesseerd uit - mentaal zeer moeilijk. Hij dacht aan stoppen bij de nationale ploeg, maar knokte uiteindelijk toch terug. Dit doelpunt was voor Stockbroekx een persoonlijke overwinning.

Het goud was binnen, de enige opdracht voor de Lions na de pauze was het enthousiaste publiek vermaken en proberen de finale te winnen met het grootste verschil ooit in een EK-finale. Dat stond op naam van Nederland dat in 2015 Duitsland in de EK-finale met 6-1 versloeg. De onvermijdelijke Alexander Hendrickx schoot in minuut 39 doelpunt nummer vijf tegen de netten. Aan de overkant liet Vincent Vanasch niets binnen. Onze goalie toonde zich weer onverzettelijk. 22 seconden voor het einde kregen de Lions met een laatste strafcorner de kans om het record te breken. De poging van Luypaert werd gestuit. Dat record moet er binnen twee jaar dan maar aan geloven. Een geweldig hockeyfeest barstte los op het Wilrijkse Plein.

Het olympische ticket is dus binnen. Europese toplanden als Nederland en Duitsland moeten begin november aan de bak om olympische kwalificatie af te dwingen. Shane McLeod is nu wat rust gegund. Daarna kan hij met de voorbereiding op Tokio 2020 starten. De spelers – die op 15 september reeds aan de clubcompetitie starten – krijgen in eerste instantie een individueel programma. De enige belangrijke competitie die voor de Spelen nog op het programma staat, is de tweede editie van de Pro League met start in januari en einde in juni. Al blijft de vraag in welke mate de teams zich op die vermoeiende competitie kunnen concentreren met de Spelen 2020 in aantocht. Net voor Tokio wacht Shane McLeod wellicht de lastigste opdracht uit zijn carrière: zestien spelers selecteren voor Japan. Op het WK en EK samen waren er al twintig uitblinkers en nog andere jongens staan te trappelen. McLeod zal veel spelers moeten ontgoochelen en daar heeft hij het moeilijk mee. Eens de selectie gemaakt kan het feest in Tokio gewoon verder gaan. Wie kan deze Lions in godsnaam afstoppen ? Na het zilver van Rio 2016 zei bondsvoorzitter Marc Coudron dat dit nog maar het begin was. Coudron kreeg alweer gelijk. In juli 2020 starten de Lions als favoriet aan de Spelen. Op zoek naar de laatste – en de allergrootste - van de drie titels.