Beke: "Sociale partners zijn als slagroom: hoe harder je klopt, hoe stijver ze worden"

Terwijl in het openbaar vervoer, bij de overheid, in scholen en heel wat bedrijven morgen de gevolgen van de nationale stakingsdag voelbaar zullen zijn, hoedt Beke zich voor forse uitspraken als die van zijn N-VA-tegenhanger en coalitiepartner Bart De Wever.

"Ik begrijp de ongerustheid", geeft hij toe. "Maar tegelijk zie ik een paradox in de acties: de bezorgdheden om jobs, pensioenen, gezondheidszorg en de toekomst zijn net kwesties waarop we met deze regering een antwoord willen bieden. Er is recht op staken, maar ook recht op werken. Dat conflict uit zich in de toenemende polaristatie tussen werkgevers en werknemers, maar ook tussen werknemers onderling: dat zet weinig zoden aan de dijk."

Toch komt Beke minder strijdlustig uit de hoek dan De Wever, die gisteren en eerder vandaag verklaarde dat 'we ons in een recessie staken'. "Stakingen doen onze economie natuurlijk geen goed", klinkt het bij het CD&V-kopstuk. "Maar we moeten mét de sociale partners bekijken hoe we de dag na de staking samen verder gaan."

Ook de opmerking dat de bonden ondemocratisch te werk gaan door zo hard tegen de nieuwe regering uit te varen, kreeg men bij Beke niet bevestigd. "Op 25 mei gingen Open VLD, CD&V en N-VA erop vooruit, en dat vertaalt zich ook in de samenstelling van de nieuwe coalitie", zegt hij. "Toch zie ik ook veel continuïteit. De verlaging van de loonlasten of het pensioendebat bijvoorbeeld: vroeger gebeurde dat met de socialisten, nu met de nationalisten. Die continuïteit is logisch, want er is geen alternatief."

Niemand is erbij gebaat om olie op het vuur te gooien, gaat hij verder. Want zware acties en harde woorden trekken een knoop die toch ontward moet worden alleen maar strakker aan. Of om het met een boutade te zeggen: "De sociale partners zijn zoals slagroom: hoe harder je erop klopt hoe stijver ze worden."

"Ik geloof, zoals Kris Peeters, in de uitgestoken hand", zo schuift Beke de CD&V nadrukkelijk als consensuspartij naar voor. "De gebalde vuist is makkelijker dan de uitgestoken hand. Maar verder sociaal overleg is de enige mogelijkheid. Er zijn marges genoeg om dat mogelijk te maken: rond de verdeling van de welvaarstenveloppe, over het eenheidsstatuut, ... Dat was in de vorige legislatuur zo, en dat is nu niet anders."

Tot slot gaf Beke zijn mening over vermogenswinstbelasting, een van dé twistappels binnen de meerderheid. CD&V blijft er op aandringen, de coalitiepartners reageren in het beste geval lauwtjes. Niks onoverkomelijks, dixit Beke. "De tax shift staat in het regeerakkoord. Er zijn in deze begroting al maatregelen genomen, en dat debat gaan we verder zetten. Dat is overigens niét tegen de zin van onze coalitiepartners. We moeten bekijken hoe grote vermogens die nu niet bijdragen op een faire manier belast kunnen worden. De sterkste schouders moeten zwaarste lasten dragen."