Wullaert verbijt de ontgoocheling maar wenst Gouden Schoen De Caigny proficiat: “Ik knal gewoon verder”

De Caigny beleefde een boerenjaar. Ze werd landskampioen met Anderlecht en speelde een aanzienlijke rol in de kwalificatie van de Red Flames voor het EK van 2022 in Engeland. De aanvalster kroonde zich met twaalf goals tot topschutster. Vooral met haar vijf treffers tegen Litouwen gooide ze hoge ogen bij het grote publiek. Ook bij paars-wit toont ze haar neus voor goals. Vorig seizoen scoorde ze negen keer, na een half seizoen zit ze nu al aan vijftien stuks. Klinisch in de zestien, met de voeten en met het hoofd. En zeggen dat ze nog niet zo lang geleden optrad als middenveldster.

“Uiteraard ben ik heel trots”, vertelde De Caigny in een eerste reactie. “Ik kon me dit jaar, zowel bij Anderlecht als bij de Flames, laten zien. Deze individuele prijs is een moment dat ik nooit zal vergeten.” De eerste van zovele? “Hopelijk.” De Caigny is nog jong en droomt uiteraard van het buitenland. “Dat is toch wel mijn ambitie, ja. Maar op dit moment zit ik goed bij Anderlecht. Ik zie wel wat er op mij afkomt. Ik droom van de Engelse competitie. In dat soort voetbal zie ik mezelf wel spelen.”

De Caigny klopte met 289 punten drievoudig winnares en Anderlecht-collega Tessa Wullaert (250). Ook Wullaert kende een topseizoen - zij was assistenkoningin in de EK-kwalificatiecampagne -, maar greep dus naast een vierde exemplaar. Het competitiebeest in haar bleef ontgoocheld achter. “Ik ben in de vorm van mijn leven. Mijn ambitie is onbegrensd. Dus begreep ik het niet. Bijna niet uit te leggen, was mijn eerste reactie. Waarom Tine toch won? Omdat ze meer punten kreeg. Zo simpel is het. Misschien wilden ze een nieuwe naam op de erelijst. En dan staat Tine De Caigny daar heel mooi.”

Kassandra Missipo (181), voor de zomer bij Gent Ladies en ook nu een speelster van RSCA Women, bezet de derde plek. Sinds 2016 won Wullaert drie van de in totaal vijf uitgereikte Gouden Schoenen. Naast de ‘verloren’ editie van dit jaar werd ze ook tweede in 2018, toen achter Janice Cayman. Wullaert nuanceerde vanochtend al haar scherpe uitspraken van gisteren. “Hey iedereen, om al jullie berichtje tegelijk te beantwoorden: de Gouden Schoen is er gekomen om het vrouwenvoetbal te promoten. Dus bij deze proficiat aan Tine. Ik knal gewoon verder en hopelijk met een titel als gevolg.”

1. Tine De Caigny • Anderlecht 289
2. Tessa Wullaert • Manchester City/Anderlecht 250
3. Kassandra Missipo • AA Gent/Anderlecht 181
4. Janice Cayman • Olympique Lyon 149
5. Laura Deloose • Anderlecht 99
6. Julie Biesmans • PSV 78
7. Elena Dhont • AA Gent/FC Twente 60
8. Laura De Neve • Anderlecht 58
9. Justine Vanhaevermaet • Lillestrom 46
10. Davina Philtjens • Fiorentina/Sassuolo 35

2016: Tessa Wullaert
2017: Janice Cayman
2018: Tessa Wullaert
2019: Tessa Wullaert
2020: Tine De Caigny