Huisanalist Tom Boonen over de ‘mission (im)possible’ van zijn generatiegenoot Philippe Gilbert: “Op z’n Tchmils? Waarom niet?”

Niemand die beter kan inschatten wat in het hoofd van Philippe Gilbert omgaat dan generatiegenoot Tom Boonen. Ook híj was er niet klaar mee, na die zware crash in de Ronde van Abu Dhabi, zes dagen voor zijn 35ste verjaardag in oktober 2015. Schedelbreuk. Blijvende gehoorschade. Op doktersadvies zes maanden aan de kant. Het zou allemaal wel. Maar Boonen voelde dat magische record van Roger De Vlaeminck in Parijs-Roubaix binnen bereik. Eén zege scheidde hem van de eeuwige roem. Het deed het vuur in hem nog anderhalf seizoen branden. Gilbert bevindt zich in een vergelijkbare situatie, vindt Boonen. Vier van de vijf klassieke Monumenten staan op zijn palmares. Enkel Milaan-Sanremo ontbreekt. #StriveForFive dus. “Net als ik, vijf jaar terug, is ‘Phil’ op een punt in zijn carrière aanbeland waarop eigenlijk niks meer moet. Niemand die het hem kwalijk zou nemen mocht hij zeggen: ‘ik stop, ’t is goed geweest’. Maar dat wil hij niet. Niet op die manier. Buitenwandelen doet een ‘krak’ als hij via de grote poort. Met een knal. Of toch minstens waardig, netjes. Op een manier waarmee hij vrede heeft. Milaan-Sanremo kan hem daarbij helpen.”