“All’alba vincerò”: vurig filmpje van Guardiola en hoofd van Messi schenken Barcelona in 2009 CL-winst en treble

Normaal kreeg u deze weken de kwartfinales van de Champions League op de buis, en aan het eind van de maand ook nog eens twee halve finales. Nu u het beste voetbal van de planeet moet missen, doken wij in het archief. De beelden van de 27 Champions Leaguefinales kan u de komende weken ­herbekijken op HLN.be, met telkens het verhaal achter de finale hieronder. Vandaag: de zege van FC Barcelona in 2009, en Lionel Messi die met het hoofd scoorde. 

Nessun Dorma.
Een emotionele, ontroerende aria uit de opera Turandot van Puccini.
Minuten voor de Champions Leaguefinale van 2009 begint, galmt het door de kleedkamer van FC Barcelona in het Stadio Olimpico van Rome.

Volgens de overlevering konden bepaalde spelers hun tranen niet bedwingen. Het is de gevoelige snaar die Pep Guardiola wilde raken. In een zeven minuten lang motivatiefilmpje - waarin ook beelden van cultfilm Gladiator worden gebruikt - zet hij zijn spelers op scherp. Hun beste momenten, hun mooiste goals, hun beste saves, hun blijdschap, hun vieringen... 

En helemaal op het eind de Italiaanse tenor Luciano Pavarotti die zingt: All’alba vincerò! vincerò, vincerò! (Bij de ochtendstond zal ik zegevieren. Ik zal zegevieren. Ik zal zegevieren).

Het filmpje miste aanvankelijk zijn effect - Manchester United was in de openingsfase de betere ploeg, Cristiano Ronaldo kon echter niet scoren. Dat deed Samuel Eto’o wél na tien minuten. De Kameroener kapte zich voorbij Vidic en vloerde Van der Sar.

Barça maakte plots de bal ongrijpbaar, Manchester United kreeg het niet meer belopen. Ferguson bracht na de rust Tevez. En Berbatov.

Henry mikte op Van der Sar, Xavi op de paal. Maar de Engelsen werden beter en beter. Tot de pass van Xavi en de ingeving van Messi. Een zweefsprong in het Stadio Olimpico. Uitstekende timing, dito kopbal.

De Champions League zou Barcelona niet meer ontglippen. Fans van de Catalaanse trots sprongen in de Trevifontein in hartje Rome, Guardiola was zegedronken. “Ik denk dat ik gelukkig ben, ik weet het niet zeker”, stamelde hij voor een volle perszaal. De eerste trainer die een Spaanse club de treble schonk.

De woorden van Puccini’s Nessun Dorma indachtig. All’alba vinceró.
Bij de ochtendstond zal ik zegevieren.

FC Barcelona - Manchester United: 2-0
27 mei 2009
Stadio Olimpico, Rome
Toeschouwers: 67.000
Scheidsrechter: Massimo Busacca

BARCELONA: Valdés, Puyol, Touré, Piqué, Sylvinho; Iniesta (93' Pedro), Busquets, Xavi; Eto’o, Henry (72' Keita), Messi.

MANCHESTER UNITED: Van der Sar, O’Shea, Vidic, Ferdinand, Evra; Anderson (46' Tevez), Carrick, Giggs (75' Scholes); Park (66' Berbatov), Rooney, Cristiano Ronaldo.

Doelpunten: 10' Eto’o (1-0), 70' Messi (2-0).

Geel: Vidic, Scholes, Cristiano Ronaldo, Piqué.

Lees ook: 

Precies 50 jaar na de vliegramp van München: de eerste CL-triomf van Cristiano, dankzij de ontroostbare John Terry

De laatste stuiptrekking van het grote AC Milan: waarom Paolo Maldini zich CL-finale van 2007 nog amper herinnert

De primeur van Rijkaard in 2006. Met de groeten van een cultheld uit het Zweedse voetbal