Janssens (30) en Van Vreckem (42) kennen vandaag hun straf. De jury beraadt momenteel samen met het hof over de strafmaat die ze het koppel zal opleggen. De procureur hield het tijdens zijn requisitoir op 18 jaar opsluiting. Janssens zat 8 maanden in voorhechtenis, haar vriend twee maanden langer omdat hij eenmalig zijn voorwaarden schond. De twee brachten op 22 september 2015 hun huisbaas Stéphane Geens (42) om het leven, nadat een bagatel over drie zalmforellen escaleerde in het appartement boven The Pond in Dilbeek waar Geens eigenaar van was. Geens klom het appartement binnen, maar de vader van 2 bekocht dat met zijn leven. Janssens vuurde vier maal en zou toen Van Vreckem gesommeerd hebben een vijfde maal de trekker te overhalen. De kogel doorboorde de linkerslaap van Geens. Volgens de procureur zijn Janssens en Van Vreckem echter nog niet verloren voor de maatschappij. 

“Wat die dag gebeurd is, gebeurde in een context van een snel escalerende ruzie. De overtuiging om hem te vermoorden, groeide pas tijdens dat conflict. Een dom en verwerpelijk plan met fatale afloop. Een straf moet pijn doen, maar het deel van reïntegratie is belangrijker dan het pijn doen.” De procureur vroeg om voor beiden dezelfde straf op te leggen. “Janssens heeft waarschijnlijk vier dodelijke schoten gelost. Hij draagt een verantwoordelijkheid in de escalatie van de ruzie. Janssens was bereid om alle schuld op zich te nemen en Van Vreckem was bereid om haar voor alles te laten opdraaien. Maar ze zijn niet verloren voor onze maatschappij. Ze hebben een realistisch toekomstperspectief”, oordeelde de procureur. 

“U moet straffen voor het verleden. Als maatschappij laten wij niet toe dat een mens vermoord wordt. Onze samenleving vraagt voor vergelding. Deels vergelding voor het aangerichte kwaad. U mag zeker een zware straf uitspreken. Moord is een van de zwaarste misdrijven in het strafwetboek. Maar u moet ook straffen voor de toekomst. Het zijn mensen waarvan bewezen is dat ze gevaarlijk zijn. Over het recidivegevaar is gesproken door de psychiater en forensisch psycholoog. Zowel Janssens als Van Vreckem zijn een relatief gevaar voor de maatschappij. Ze zullen eerder gevaarlijk reageren dan rationeel. De langdurende leugens over wat er nu werkelijk gebeurd is. Die leugens zijn ergerlijk en respectloos voor de nabestaanden. Ze hebben gezegd dat het hun spijt en het zou er nog aan mankeren. Het gaat om spijt omdat zij hier zitten, omdat zij hier terechtstaan.”

Anna Van der Maelen schetste in haar pleidooi over de strafmaat de weinig florissante jeugdjaren van haar cliënte. “De gezinssituatie liet sporen na. Stephanie moest haar mannetje staan. Bij Van Vreckem en zijn kinderen vond ze eindelijk geborgenheid. Dat resulteerde in onvoorwaardelijke trouw, waardoor ze aanvankelijk alle schuld voor de moord op zich nam.” Niet alleen de persoonlijkheid van Janssens is voor haar advocate een verzachtende omstandigheid. Die zag ze ook in de feiten. Ze verwees naar de inbraak door het slachtoffer, ook al werd die in het arrest over de schuldvraag niet weerhouden als verschoningsgrond.

Dominique Van Den Eynde verzocht in zijn pleidooi om zijn cliënt Davy Van Vreckem op relatief korte termijn weer een plaats in de maatschappij te bieden. “Ook bij een lagere straf blijft er toezicht”, stelde de raadsman. “Voor Van Vreckem gelden eveneens verzachtende omstandigheden. Hij herstelde de band met zijn kinderen en werkt ononderbroken sinds zijn voorlopige invrijheidsstelling. Hij betaalt zijn alimentatie en heeft daarvoor de laatste zestien maanden heel zijn loon afgestaan. Zijn schulden van 27.000 euro zijn eind deze maand afbetaald.”

“Het wringt bij mij dat de procureur nu achttien jaar cel vordert, terwijl hij zelf in aanloop naar het proces voor de raadkamer uitlokking aanvaardde als verschoningsgrond. In dat geval was de maximumstraf vijf jaar cel”, aldus Van Den Eynde. 

Het laatste woord is aan de 12 juryleden, de voorzitter en de twee assessoren voor het Leuvense assisenhof. Het arrest over de strafmaat wordt deze namiddag verwacht.