De voskat lijkt op het eerste zicht op een uit de kluiten gewassen huiskat, met brede oren, een geringde staart en grote hoektanden. Eén exemplaar mat 90 centimeter van kop tot staart. “Het is hun lengte en hun staart waardoor ze de naam voskat kregen, van de ene kant van het eiland tot de andere”, verklaart Pierre Benedetti, chef-milieutechnicus bij ONCFS, aan AFP. 

Volgens hem is de katachtige niet onbekend, maar werd het dier nooit geregistreerd omdat het normaal gezien ver weg blijft van de bewoonde wereld op Corsica. Hij heeft het over een “buitengewone ontdekking”.

De katachtige werd door de jaren heen al vaker gespot in de regio. “Dit dier behoort tot de mythologie van onze herders. Ze zeiden dat deze boskatten de uiers van hun schapen en geiten aanvielen. Op basis van deze verhalen, die van generatie op generatie worden doorgegeven, zijn we met ons onderzoek begonnen,” aldus ONCFS-medewerker Carlu-Antone Cecchini.

Dat onderzoeksprogramma werd in 2008 gestart. Inmiddels is de ONCFS erin geslaagd om zestien van de dieren te identificeren en twaalf exemplaren te vangen. De dieren worden verdoofd voor het onderzoek en worden telkens terug vrijgelaten.

Er is nog veel onduidelijk over het dier. Uit het onderzoek zou volgens ONCFS blijken dat het DNA van de voskat afwijkt van dat van de Europese wilde kat, de Felis silvestris silvestris, en dicht aanleunt bij de Afrikaanse wilde kat, de Felis silvestris lybica. De “precieze identiteit” moet nog vastgesteld worden, aldus Benedetti.

Het dier is extreem mensenschuw maar zou voorkomen in verschillende regio’s op Corsica. Door de omzwervingen van de voskatten te bestuderen met behulp van ingeplante gps-chips bleek ook dat de beesten tot op een hoogte van 2.500 meter klimmen.

Het doel van het onderzoek is om de komende twee tot vier jaar de kat “te laten erkennen en te laten beschermen”, klinkt het.