Geheime slachtpartijen blootgelegd: de Chinese jacht op jaguars, waarbij dieren op bestelling worden vermoord

Een kort artikeltje op een lokale nieuwssite van het Zuid-Amerikaanse land begin dit jaar: ‘Jaguartanden gevonden bij vertrekkende reizigers’. De mannen kregen zelfs geen boete. Nu blijkt dat de zaak kenmerkend is voor een veel groter en bijzonder goed georganiseerd netwerk van internationale jaguarsmokkel. Daarbij worden de dieren gedood en als medicinaal wondermiddel of juweel uit Suriname gesmokkeld. Gewoon in de handbagage. Eindadres: China. 

China heeft net als in andere landen in Zuid-Amerika zwaar geïnvesteerd in Suriname. Een golf van Chinese immigratie die 20 jaar geleden begon, bracht duizenden mensen naar daar. De Chinezen runnen de boel er intussen op grote schaal: van grote bouwprojecten tot  giga kap- en mijnconcessies in de jungle. Toegang tot voorheen ondoordringbare bosgebieden, Chinese zaken overal plus Chinese expats die over en weer reizen? Zo wordt het erg simpel om dingen uit de jungle te smokkelen. Ook jaguarproducten.

Terwijl de natuurlijke habitat van de jaguar steeds meer wordt vernield door de boskap en de mijnactiviteiten, wordt het dier nog meer richting uitsterven gedrukt door stroperij. Jaguars zijn dan ook erg lucratieve beestjes op de Aziatische markt. Hun tanden worden al dan niet voorzien van goud verkocht in de juwelenindustrie of als souvenir, hun vacht tot mat of dekentje herleid. Het vlees wordt soms gegeten. Andere lichaamsdelen komen terecht op de zwarte markt van traditionele Aziatische medicijnen. 

De grootste trekker van de hele handel is ‘jaguarpasta’ of ‘jaguarlijm’, waarbij het lichaam van een jaguar zeven dagen lang wordt gekookt. Het resultaat is een zwart goedje dat grote medicinale krachten wordt toegedicht. Het is een adaptatie van ‘tijgerpasta’, een traditioneel Vietnamees medicijn dat deels verantwoordelijk is voor de massale illegale handel in tijgers in Zuidoost-Azië. Jaguarpasta echter, wordt vooral gemaakt door en verkocht aan Chinezen ( mogelijk bij momenten als tijgerpasta). 

Kopers tellen tot wel 2.550 euro neer voor een potje, denkend dat het spul hun artritispijn of slapeloosheid zal oplossen en hun seksuele performantie zal verhogen. 

Het beginproces verloopt op twee manieren. Soms stuit iemand toevallig op een jaguar of vindt een boer een jaguar bij zijn vee. Ze doden de grote kat en verkopen hem voor wat welgekomen geld. Omdat de jaguars door ontbossing  veel minder plek hebben om te jagen, komen ze steeds vaker af op vee of kippen van mensen.

Daarnaast is er ook het ‘doden op bestelling’-verhaal. Iemand beslist dat hij een jaguar nodig heeft. Hij laat iedereen in bosrijke gebieden nabij de Chinese kap -en mijnsites weten dat hij van zin is om te kopen. Soms worden de premies geadverteerd op sociale media. Premies die meer waard zijn dan wat locals op een maand tijd verdienen. 

En dan begint de niet zo toevallige jacht. Dieren worden urenlang gestalkt en gelokt met honden en uiteindelijk gedood. Voor de dieren betekent het vaak een lange en gruwelijke doodsstrijd, want in één twee drie knal je een jaguar niet neer. Als de jaguar een welpje blijkt te hebben, wordt dat ofwel ook gedood, ofwel verkocht in de illegale huisdierhandel.

Vergis u niet; in Suriname is het doden, transporteren, kopen, verkopen en zelfs bezitten van een beschermde diersoort als de jaguar illegaal. Straffen lopen op tot zes jaar cel en boetes tot 113.000 euro. Daarom gebeurt alles zo geniepig mogelijk. Het dode dier vervoeren naar de hoofdstad Paramaribo gaat gepaard met tal van stiekeme transfers, van auto tot auto en van safehouse tot safehouse. Om zo de autoriteiten te frustreren en te verschalken. Al gebeurt het niet altijd zo stiekem. Medewerkers van WAP zagen onder meer dode jaguars op tractors en brommers passeren.

Eens in Paramaribo wordt het dode dier meestal verstopt in een winkel uitgebaat door Chinezen (die minder goed worden onderzocht door de autoriteiten door de invloed van de gemeenschap). Daar wordt de jaguar in stukken gesneden en gekookt tot de lijm. 

Tanden, klauwen en een pot 'zalf' worden vervolgens door smokkelaars -maar vaak ook door de Chinese expats- in handbagage meegenomen op het vliegtuig. Vaak vergezeld van de sterk ruikende zalf tijgerbalsem, zodat honden op de luchthaven misleid zijn. De expats doen het vaak en graag als ze heen en weer reizen. Die paar producten meenemen levert hen wat extra cash op.

Hoeveel jaguars er nog in Suriname leven, is niet duidelijk. Wel duidelijk is dat de stroperij zijn tol eist. Pauline Verheij van International Fund for Animal Welfare schat op basis van verschillende bronnen dat in Suriname meer dan honderd jaguars per jaar worden gedood. Op sociale media duiken ook geregeld beelden op van mensen die breedlachend bij een dode jaguar poseren. Nog volgens Verheij komen zij die geklist worden er goed vanaf met slechts een boete.

"Dit onderzoek heeft een schokkende ondergrondse handel blootgelegd waarbij een iconisch dier van de Zuid-Amerikaanse jungles op een barbaarse wijze wordt uitgebuit voor onbewezen traditionele Aziatische medicijnen", zucht hoofdonderzoeker Nicholas Bruschi. 

"Jaguars hebben al te lijden onder habitatverlies en conflicten met de mens. En nu blijkt dat ze ook gruwelijk en onnodig worden vermoord. Dit is extreem slecht nieuws voor deze prachtige wilde dieren die al bedreigd zijn. We vragen de Surinaamse overheid met aandrang om de jaguars te beschermen en hier een einde aan te maken."

Het goede nieuws is dat de dieren in Suriname, dankzij de rijke jungle daar, nog steeds beschikken over natuurlijk beschermde gebieden. Voorlopig. Suriname speelt al lang met het idee van een weg recht door de jungle om Paramaribo te verbinden met het noorden. Een Chinees bedrijf heeft al een deel gelegd.