De Engelse naam (by-the-wind sailor jellyfish) die het bezaantje draagt, verraadt meer dan de Nederlandse benaming. De blauw-paarse kwalachtige wezentjes laten zich voortbewegen door de wind met een soort zeiltje en het is slechts een kwestie van tijd voordat het slecht afloopt voor de neteldiertjes. Zo ziet men bijvoorbeeld na stormen dat tropische stranden bezaaid liggen met uitgedroogde bezaantjes. 

Dat gebeurt elk jaar wel eens in de gebieden waar ze leven, maar tussen 2015 en 2019 spoelden er aanzienlijk meer bezaantjes aan. Dat blijkt uit een studie waarvan de resultaten onlangs gepubliceerd werden in het vakblad Marine Ecology Progress Series.

Onderzoekers gingen aan de slag met gegevens van COASST, een burgerwetenschappelijk project waarbij beroep wordt gedaan op burgerwetenschappers om het aantal bezaantjes dat aanspoelt in de gaten te houden en te tellen. Dat heeft geleid tot een dataset van wel 23.265 surveys verspreid over 293 verschillende stranden in de VS.

Wat bleek? De meeste bezaantjes spoelen aan tijdens de lente. Maar wat vooral opviel was het grote aantal neteldieren dat tussen 2015 en 2019 aanspoelde. Dat heeft wellicht te maken met ‘The Blob’ of ‘De Klodder’, een gigantische massa veel te warm water voor de Amerikaanse Westkust.

Deze onderwaterhittegolf speelde vermoedelijk een rol, maar niet op de manier dat je zou denken. Bezaantjes gedijen immers goed in warm water. Daardoor verschenen er steeds meer van deze kwalachtige wezentjes: hoe meer bezaantjes, hoe meer er uiteindelijk ook aanspoelen.