"Noem het een vredesmonument"

Tijdens de Tweede Wereldoorlog was het merendeel van het Deurnese korps in het verzet getreden. Sommige politiemannen leverden bijvoorbeeld wapens aan de Witte Brigade, anderen schaften springstoffen aan voor sabotageacties of legden wapenopslagen aan.


De meest memorabele verzetsdaad van het korps was de ontzetting van tientallen joden uit Cinema Plaza in de Gallifortlei. De Duitse veiligheidspolitie had op 27 augustus 1942 een jodenrazzia gepland. Maar die mislukte omdat er pamfletten waren uitgedeeld om de Joden te waarschuwen. Het Deurnese politiekorps moest dan maar zelf een razzia organiseren, vond de Duitse bezetter. Het moest 250 Joden oppakken voor transport en verzamelen in de Gallifortlei, waar toen de Cinema Plaza gevestigd was. Maar terwijl politiemensen de opgepakte Joden het gebouw binnenloodsten, zetten hun collega's samen met het verzet de nooduitgangen open zodat vele gevangenen konden ontkomen.


Het district Deurne wil het moedige korps nu, precies 74 jaar na de deportatie van haar agenten, een eer bewijzen met een vredesmonument. Niet toevallig koos men als locatie voor het Wim Saerensplein in Deurne: het is genoemd naar de adjunct-commissaris van het politiekorps. Bovendien dragen enkele straten rond het plein de naam van de gesneuvelde agenten.

Het monument bestaat uit zuilen met de namen van de niet teruggekeerde agenten, zitbanken met de namen van de teruggekeerde gedeporteerden en een aparte zuil met een spreekgestoelte met Alfons Schneider, de toenmalige burgemeester van Deurne die evenmin zijn deportatie overleefde. Centraal staat een omgekeerde piramide, met op spiegels de beeltenissen van de agenten van het korps.


"Het monument is een eerbetoon aan het politiekorps van toen, maar ook vooral een opportuniteit om jongeren van vandaag bewust te maken van het belang van vrede", aldus Frank Geudens, voorzitter van het comité Vredesmonument Deurne.

Een opvallende aanwezige op de plechtigheid was de Deurnese politieman Ben Michiels. Hij is de kleinzoon van de Jos Veerman, die in 1999 op 94-jarige leeftijd overleed. Veerman is een van de acht politiemannen die de gruwel in de concentratiekampen overleefde.


"Het verhaal van mijn grootvader heeft me altijd sterk aangegrepen: ik schreef er het boek 'Bruine Suiker' over", vertelt Ben Michiels. "Wat hij heeft meegemaakt, is hem zijn hele leven blijven achtervolgen. Weet u dat hij amper 35 kilo woog toen hij terug thuiskwam?"


"Het monument is een prachtig eerbetoon aan het korps van destijds: we mogen de gruwel van toen nooit vergeten", gaat Michiels verder. "Ik ben blij dat men het een vredesmonument, en geen oorlogsmonument, noemt. Het onderstreept het belang van vrede in de wereld."