Bakkerij Linda, bekend voor populaire reuzenéclairs, sluit de deuren in Astene: “Het geheim? Lichte boter en een zeer warme oven”

Wie bij ‘Brood- en banketbakkerij Linda’ binnenstapt, lijkt wel enkele decennia in de tijd teruggekeerd. De authentieke winkel maakt bij veel Astenaren nostalgische gevoelens los, want hij is is door de jaren heen amper veranderd. Vanop een poster staart een blond meisje met boterham je aan. Aan de twintig stukjes plakband waarmee hij is bevestigd, valt te merken dat de poster er hangt sinds de beginjaren. Op de planken aan de muur staan nog steeds dezelfde beeldjes. En aan de toonbank bengelen nog steeds zoekertjes van mensen die een fiets of speelgoed verkopen, maar één blaadje papier springt onmiddellijk in het oog: ‘Beste klant, op 1 april is de winkel gesloten. Veel dank voor de jaren trouw. Beste klant, nogmaals bedankt. Groeten, Linda & Joseph.’

Een dag voor de sluiting treffen we Joseph ‘s ochtends vroeg al in zijn atelier aan, achteraan de zaak. Terwijl hij zijn broden uit de oven haalt, vertelt hij over de beginjaren. “Ik heb Linda leren kennen op reis in Frankrijk”, zegt Joseph. “Toen ik haar zag, wist ik onmiddellijk: dat wordt de mijne. Zó’n serieuze madam. Ik ben naar school geweest in Ter Groene Poorte in Brugge en had al in verscheidene bakkerijen gewerkt. Toen we elkaar leerden kennen had Linda al twee jaar een koude bakkerij in Astene. In 1990 zijn we getrouwd en zijn we samen de warme bakkerij gestart.”

“In de hoogdagen was er bijna niemand in de streek die zoveel brood en patisserie verkocht in één bakkerij”, vertelt Joseph. “De gekste bestelling die ik binnenkreeg waren 529 taarten voor de school in de Peter Benoitlaan in Deinze. De directeur organiseerde een actie om de school te steunen en dit had enorm veel succes. Ook voor ‘t Fermetje in Astene hebben we altijd grote bestellingen mogen doen en veel sportclubs, zoals Atletiekclub Deinze, waren klant bij ons.” 

Terwijl in bakkerij Linda de tijd min of meer stilstond, veranderde het dorp eromheen wel. “Vaste waarden zoals slagerij Tavernier en ‘t Fruithoekske zijn al lang gesloten en we hebben nu een kleine supermarkt in het centrum. Toen supermarkten ook brood begonnen te verkopen, hebben we dat zoals zo veel warme bakkers wel gevoeld. Sommige klanten uit de beginjaren zijn er helaas niet meer, maar we hebben tot  vandaag altijd nieuwe mensen mogen verwelkomen. Het was de voorbije dagen enorm druk en we hebben van heel wat klanten kaartjes en flessen wijn en bubbels gekregen. Ik haal de meeste voldoening uit mijn job wanneer mensen tevreden zijn van mijn werk.”

Bakkerij Linda was in de streek gekend voor haar kasteelbrood, maar vooral de eclairs zijn bijna erfgoed. Vooral door de omvang van het gebak. “Mijn recept blijft geheim, maar ik kan wel zeggen dat je om een goede eclair te maken lichte boter en een zeer warme oven nodig hebt”, zegt Joseph. “Ik heb altijd gewerkt met verse kwaliteitsproducten. Als de producten goed zijn en de oven is degelijk, dan kan je niet veel misdoen. Of ik mijn job ga missen? Je mag het niet onderschatten, want het is zware arbeid, maar ja, toch wel.”

Ook voor Linda, die het gezicht was van de winkel, zal het wennen worden. “Ik ben altijd veel onder het volk geweest en ik wil de klanten bedanken voor de jarenlange trouw. Wat we nu gaan doen? Profiteren van het leven, sporten en tuinieren in ons buitenverblijf in Tielt. De bakkerij zal verkocht worden”, vertelt Linda. “Het gemis zal bij mij ook wel komen, maar morgen nog niet.”