"Op zich is het geen slecht resultaat, maar ik ben toch vooral ontgoocheld", zegt Yildiz na afloop. "Op papier diende de partij zich aan als heel lastig tegen de minst gepasseerde defensie tot dusver. Maar als je zoveel open en uitgespeelde kansen bij mekaar voetbalt, moet je die wedstrijd gewoon winnen. Als je zag dat Bocholt als één van de topploegen in deze reeks vooral heel blij was met het punt, zegt dat genoeg. Een van de assistenten van de bezoekers gaf na afloop zelf toe dat het de eerste wedstrijd was dit seizoen waarin ze het spel moesten ondergaan. Dat is dan een mooi compliment, maar met het puntje dat wij eraan over houden, schieten we niets op. In de positie waarin we nu verzeild zijn geraakt, moet je die momenten grijpen en dan kijk ik in de eerste plaats ook naar mezelf. Mijn kans op 2-0 moest ook gewoon altijd binnen, maar de keeper redde en op de tegenaanval kregen we het deksel op de neus. Ach, we verdienen de laatste plaats in de stand gewoon niet. Maar we moeten er wel voor zorgen dat we efficiënter worden in elke linie. De ene week worden defensieve foutjes afgestraft, terwijl nu vooral het aanvallende compartiment in gebreke bleef. Zo is het elke week iets en dan geraak je ook niet uit de zorgen. Al moeten we ook het positieve onthouden en zeggen dat het fantastisch is, hoe deze gehavende spelersgroep zich week na week naar een resultaat probeert te knokken. De terugkeer van Lode is in dat opzicht een grote opsteker en na de partij van volgende week bij Wijgmaal volgen nog drie thuiswedstrijden voor de jaarwisseling. Daar moeten we absoluut punten uit puren. Mijn goals? Die doen mijn vertrouwen natuurlijk goed, maar met de punten was ik nog gelukkiger geweest."